Behind those lies

15. "Why do you have to be here?"

• Wai's P.O.V

Nag-init bigla ang kalamnan ko sa unti unti nyang pag tayo. Kasabay nito ang pagkasira ng ekspresyon ko at ang pang-gagalaiti ng mukha nya sa akin.

At this moment, I'm too afraid to blink even for once, because now that I can finally face this person, I became more certain to what things she is definitely capable to.

I won't let myself screw this time.

"Paano naging ikaw?.. ikaw yung bruha? Nanabelle?" Walang buhay na pagtuturo ng daliri ko sa kanya dahil naibuhos ko ang lakas sa pagsigaw.

Tinitigan nya'ko mula ulo hanggang paa at nakikita ko na ang nag-aalburotong apoy sa ulo nya. "What the heck are you doing here?... and wait.. me? Bruha?" Nakanganga nyang bibig dahil sa salitang itinawag ko sa kanya at napaatras. Tinitigan nya ako ulit ng masama.

I don't know how to sort things out between me and her. How can I organize the situation and how can I explain the madness I'm having right now.

"Are you stalking me? How dare you! May balak kang masama ano? You douchebag"
Napabalik ang tingin ko sakanya pagkatapos dumistansya upang magkamot ng ulo. Hindi nya man lang ako binigyan ng oras para makahinga saglit, at ngayon kung ano ano ng tinatawag nya sa akin.

"Ako? Hah! Kapal mo" ganti ko sa akusasyon nya.

"So... magkakilala na kayo?" Sabat ni A' Jie sa amin habang napapagitnaan. I look at her in a complex feeling.

"Khap! Hindi lang ho basta magkakilala, bangungut ho sya sa'kin" sagot ko kay A'Jie habang sa babaeng asungot nakatingin. Napanganga ulit sya sa inis dahil hindi agad maka rebut.

"Talaga ba? Then---"

"A'Jieeee.... someone's looking for you.. baba ka saglit" naputol naman ang sasabihin nya nang tinawag ito mula sa baba.

"Dai (fine)... lo chan dtong nan na (wait for me there)" sigaw nya bilang sagot.

"Okay sige... ganito, ikaw na bahala Wai ha. Handle my unfinished business, I will expect a good outcome from you... you know what I mean, make her taste her own medicine" pabulong nyang sabi at humirit ng malaking pag-irap kay Nana bago bumaba.

"Ja! (Okay)" pagtango ko sa nakasimangot at agrabyadong mukha. Pagkatapos ay balik ulit sa kaharap ko at ngayon mag wa-one on one na kami.

Walang pinagkaiba ang titig namin sa isa't isa ng babaeng ito, pareho kaming gustong lusubin ang taong nasa harapan. Pero alam kong hindi ko magagawa, hindi ako bayolenteng tao lalo na't alam kong walang binatbat ang kalaban sa pisikalan, pero kung salita ang labanan, tsk! kayang kaya ko syang supal-palin.

"Anong ibig nyang sabihin? And you haven't answer my question yet, what the freak are you standing in front of me and my room? Creep!" Taas kilay at panlalaki ng mata ang itinapat nya sa akin.

"Taga dito ako, bakit? Wag ka ngang feeling victim, kung may tao mang gagawa ng masama rito, ikaw 'yon" sagot ko at linamangan ang angas nya.

Natameme sya saglit at hindi pa kayang tanggapin ang nalaman. Kahit ako rin naman, hindi ko gugustohing makasama 'to sa iisang palapag.

"Are you for real?... no no no no no, you're joking right?" Umiiling iling sya. "Kung pwede nga lang talaga gawing joke 'to, edi sana ginawa ko na. Kaso nga lang, nakatadhana na talaga akong malasin sa buhay na 'to" Bwelta ko.

She takes a deep breathe while holding it all together. She's behaving like she's the one who gets the most misfortune by living here next to my room.

"Okay okay, I cannot... I literally CANNOT do this and I'm not letting this to happen. You cannot be here, NO. FREAKING. WAY! How can I live peacefully knowing that I'm breathing in the same air with you???" Pag-iinarte nya at dito palang napuno na'ko. Napakatinis ng boses, angsakit sa tenga.