Ağzım açık kalmıştı. Donmuştum, iyide nerden tanışıyorlardı?. İsminin Recep olduğunu öğrendiğim Adana Cafer'e "Abine bir yolluk yap bakim" dedi.Bense donmuş bir şekilde Recep'e bakıyordum. Cafer paketi verdi be adam gitti.
~nerden tanışıyorsunuz?
"ooo neden bu kadar merak ediyorsun bakalım"
~sana geçen gün anlattığım adam... bu adamdı
"eee?"
~boşver önemli değil
"tamam tamam"
Nedenini bilmediğim bir şekilde fazlasıyla merak ediyordum.O adam kimdi? Neden birden onu bu kadar düşünmeye başlamıştım? Aklım almıyordu. Ama düşünmek yerine işime odaklanmaya karar verdim.
Mesai bitmişti. Eve dönüyordum. Gördüğüm her kırmızı araba bana onu hatırlatıyordu. Yerdeki taslar kaslı göbeğini, ağaç dalları kaşını, toprak ise saçlarını anımsatıyordu.Karnımda garip bir his hissettim. Ne oluyordu? O dağ ayısına mı Aşık oluyordum? (Çok kırıcı 😭) bunları düşünmeyi bırakıp yemek yemek için masaya oturdum.
Annem bana sanki bir şey söyleyecek gibi bakıyordu. "Ne oldu?" Diye sordum. Birden göz yaşlarına boğuldu. Ne olduğunu anlamamıştım. Zorlukla "A-abin..." dedi. "Abine kanser teşhisi koydular..." dedi. "NE" diye bağırdım. Şaka olmalıydı değil mi? Şaka ? "Güzel şaka ama ben kanmamm" dedim. Annem hala ağlıyordu iste o an şaka olmadığını anladım . Gözlerim dolduğunda koşarak odama gittim. Kapıyı kapattım ve göz yaşlarına boğuldum... sonra ne olduğunu hatırlamıyorum ama sanırım ağlarken uyuya kalmıştım (yuh knk) uyandığımda saat sabahın 6sıydı gidip yüzümü yıkadım ve salona geçtim. Annem salondaydı telefonla konuşuyordu , doktorla sanırım . Telefonu kapattığında me konuştuklarını sordum. Ağlamaklı bir ses tonuyla "tedavi olması için özel hastaneye gitmeliyiz ve bizim o-o kadar paramız yok...." Kafamdan aşagı kaynar sular döküldü. Aklıma birden cafere yazmak geldi.
Nurgül: Cafer acil mekana gel çok önemli
Cafer: 5 dakikaya oradayım.
üzerime ceketimi geçirip evden çıktım. Cafer varmış olacaktı ki beni arıyordu. Hızlanarak gitmeye devam ettim.
kosarak Cafer'e sarıldım. Biraz garipsedi ve ne olduğunu sordu ona herseyi anlattım tabii özellikle maddi sıkıntıyı, bana arkadaşlarına sorabilecegini söyledi bu biraz içimi rahatlatmıştı.
