Forget About Us

Proloog

Kerst 2015...

Ik weet het nog zo goed. Mijn laatste kerstgala op de middelbare school. Ik en wat meiden uit mijn klas hadden afgesproken met de docent facilitair dat we met hem op de foto mochten. Bijna elke meid op onze school had een crush op hem. Ik niet, maar ik kon heel goed met hem overweg. Om zeven uur 's avonds waren Merel en ik ons aan het klaar maken bij mij thuis. Samen zouden we naar school fietsen, met mijn vader die achter ons reed. De muziek stond volop. Merel stijlde mijn haar. Ik was nooit zo van de poes pas. Ik wist niet eens echt wat ik met mijn haar wou doen, die was immers een dag ervoor geknipt. Een geheel nieuwe stijl met een pony, iets wat ik al heel lang niet meer had gehad. Nadat onze haren waren gedaan, de laatste finishing touch aan make-up hadden gedaan, liepen we naar beneden om gauw wat te eten. Niet te veel want we wisten dat er genoeg eten op school zou zijn. Elk jaar was er namelijk een dood truck waar twee docenten altijd hamburgers en braadworst grilden. Eén maal aangekomen op school, kwamen we Daan en Levi tegen. Hun waren 2 goede vrienden van ons. Ondertussen had ik Niels en zijn tweelingbroer al gespot samen met hun vriendengroepje. Ik was smoorverliefd op Niels. Al een paar maanden appten we elkaar, maar persoonlijk elkaar spreken? Ho maar. Hij glimlachte naar me, waarna ik begon te blozen. De hakken die ik aan had, had ik gauw verwisseld in mijn Adidas superstar sneakers. Na een tijd op de dansvloer te hebben gestaan, kwam Danique. Danique had een relatie met de tweelingbroer van Niels. 'Hee, kom je even!' riep ze door de harde muziek heen. Ze wees naar Niels en zijn tweelingbroer Melle. Ze wist dat ik een oogje op Niels had. Ze pakte mijn hand vast en sleurde me richting de jongens. 'Hey!' riep Niels. 'Hey!' riep ik hard terug. 'Maud, maak jij even een foto van Melle en mij!' zei Danique terwijl ze haar mobiel al in mijn handen drukte. 'Maak ik zo een foto van jou en Niels,' hoorde ik haar in mijn oor grinniken. Met grote ogen keek ik haar aan. Dit zou de eerste keer zijn dat we zo dicht bij elkaar zouden staan. Zo gezegd, zo gedaan maakte ik een foto van het stelletje. Gauw wou ze ook nog een foto met Niels. Het was immers haar zwager. Nadat de foto's waren gemaakt, drukte Danique mij naar Niels toe. 'Nou lachen!' riep ze. Iet wat ongemakkelijk sloeg Niels zijn arm om mij heen. Het voelde goed en vertrouwd, alsof het zo hoorde. 'Ik stuur het straks via Messenger!' riep ze nadat de foto was gemaakt. Nadat Danique zich weer focuste op Melle, richtte Niels zich op mij. 'Heb je het naar je zin?' vroeg hij. Ik keek hem aan in zijn strak blauwe ogen. Ik knikte mijn hoofd. 'Zeker weten! We mogen straks met meneer Dijkstra op de foto,' begon ik te lachen. 'Dan hou ik je niet langer op,' schudde hij lachend zijn hoofd. Ik glimlachte naar hem. 'Veel plezier nog vanavond!' riep hij nog gauw, nadat ik van hem weg liep. 'Jij ook!' riep ik terug, waarna ik naar de rest van de meiden ging.