ready for love•Minsung•

eighteen"Oh, that would be my first death, I've been always afraid of"

İyi okumalar🐞

"Dikkat et." Hyunjin bizi Minho'nun evinin önüne bıraktıktan sonra Felix ve Hyunjin yanımızdan ayrıldı. Ben yüreyecek iken Minho beni belimden ve ayaklarımından kavrayıp kucağına aldığında ilk önce ona şaşkınca bakıp sonra kafamı onun omzuna yasladım.

"Bundan sonra benimle kalacaksın. Seni o eve bir daha asla göndermem." Ona itiraz edecek iken aniden dudaklarıma kapanması ile hemen karşılık verdim. Özlemiştim onun dudaklarını, bana olan sevgisini, benimle ilgilenmesini gerçekten bir gün içinde çok fazla özlemiştim...

Minho beni kapının önüne geldiğimizde aşağı indirip kapıyı açarken bende ellerimle oynarken ona soru sordum. "Peki... Peki sormayacak mısın?" Kapıyı açtığında ben yüzümü yere eğmiş parmaklarımla oynarken Minho eliyle çenemi tutup nazikçe yüzümü yukarı kaldırdığında konuştu.

"Sen kendini ne zaman hazır hissedersen o zaman anlat sincabım." Dedikten sonra yanağımdan öpüp elimi tutarak beni içeriye ilerledi. Benim evime biraz benziyordu. Mutfak ve solan birleşik ve gri ve beyaz tonlarının hakim olduğu bir odaya girdik. Yukarı kata çıkan merdiven ise beyaz renkte gri desenleri vardı.

"İstersen önce güzel bir duş al. Sonra yemek yedikten sonra ilaçlarını kullanırsın." Minho'yu başımla onayladıktan sonra Minho benim elimi tutup merdivenlerden yukarı çıkmaya başladık. "Burası benim odam. Sende benimle yatabilirsin bence." Artık onunlayken utanmıyordum o yüzden ona gülümseyerek onayladım.

"Burasıda banyo. Sen banyonu güzelce yap. Bende bizim için yemek yapayım." Minho saçlarımı okşayıp gidecek iken onun kolundan tuttum. Minho bana döndü. "Kıyafetlerim evimde kaldı." Minho gülümseyip beni odasına götürdüğünde odasında hakim olan renkler siyah ve beyazdı. Onun dışında klasik bir yatak odasıydı. Ben odayı incelerken Minho'da bana giysi dolabından kıyafet ayarladıktan sonra elime verdi.

"Bunlar sana büyük olabilir ama şimdilik idare eder." Minho kıyafetleri elime verdikten sonra bir şey hatırlamış gibi bana geri dönüp konuştu. "Bu arada bir ay boyunca okula gitmiyorsun. Felix derste işlenen konuları sana anlatacakmış." Bir ay kelimesini duyunca gözlerim büyüdü. Son senemdeyken böyle olması...

"Harika değil mi bir ay okula gitmemek!" Minho sevinçle konuşurken ben biraz endişeliydim ama Felix'in dersleri anlatma biçimi mükemmel olduğu aklıma geldiğinde rahat bir nefes alıp Minho'yu başımla onaylayıp onun yanağından öpüp banyoya doğru yol aldım.

Banyoya girdiğimde bembeyaz bir banyoydu. Bir süre sonra duşumu alıp üstüme bornozu geçirdikten sonra saçlarımı kurutup kıyafetlerimi giymeye başladım. Üstümü giyindikten sonra banyodan çıktım. Aşağı mutfağa giderken merdivenlerden indim. Mutfağa geldiğimde Minho kendini yemeğe kaptırmış bir şekilde ocaktaki yemeği karıştırıyordu.

"Beni öyle gizli gizli izlemek yerine yanıma gelip öyle mi izlesen sincapçık?" Minho kafasına bana çevirmeden bana yönelik söylediği cümleyle bedenimi kapıdan ayırıp hızlıca konuştum.

"Ne alakası var? Ben öylece mutfağı inceliyordum." Diyerek Minho'nun yanına gidip onun yaptığı yemeği izlemeye başladım. Minho ise elindeki bıçağı tahtanın yanına bırakıp bana döndü. "Niye bana öyle bakıyorsun?" Bunu sormam ile Minho kollarını benim belime sardığında nefesimi tuttum.

"Ne alakası var canım? Ben sadece sevgilime bakıyordum." Deyip dudaklarıma tüy kadar hafif bir şekilde öpüp geri çekildi. Bununla ben de ona gülümseyip yanağından öptüm.

***

"Bırak beni!"

Aniden gördüğüm kabus ile bağırarak uyanmam ile ağlamaya başladım. Minho ise hemen uyanıp bana sarıldı. "Tamam geçti. Bir daha öyle bir şey olmayacak. Ben yanındayım." Minho'ya daha sıkı sarılarak ağlamaya devam ederken Minho beni sakinleştirmek için uğraşıyordu.

"Çok korktum, çok korktum ben." Bozuk bir plak gibi bunları tekrar ederek Minho'ya daha sıkı sarılıyordum. Sanki o giderse yine aynı şeyler olacakmış gibi hissediyordum...

"Jisung'um istediğin kadar ağla ama ben olduğum sürece korkmana gerek yok. Senin her zaman yanında olacağım."

Minho bunları söyledikten sonra saçlarımı okşayıp öpücük bıraktıktan sonra aynı şekilde tekrar yatağa uzandıktan sonra gözyaşlarımın durulmasına izin verdim.

"Teşekkür ederim..."

Bölüm bitti<333

Yarı gerçek bir hayattan ele alınmıştır sadece benim yanımda olan kimse yoktu...