(2 ay sonra)
Sergio ve Fabio, olaylı gecenin ardından işlerine biraz ara verip kafa tatiline çıkmışlardı. Tatilden tam 2 ay sonra Elis ile birlikte yaşadıkları eve geri dönerler. İçeri girdiklerinde Fabio, Elis ile çekilen bir fotoğrafı eline alır.
S: Öldüğüne hala inanamıyorum.
F: Ben de öyle.
S: Ama o gece gördüğümüz şeyler biraz da olsa içimi rahatlatıyor.
F: Neden?
S: İkimiz de ölümün ötesinde bir şey olduğunu anladık.
F: Evet, öyle. Ama ben hala canlı birini ölü birine tercih ederim.
Sergio ve Fabio, Elis'in ölümü hakkında konuşurlarken bir kapı açılma sesi duyarlar. Koridora çıkıp baktıklarında merdivenin yanında duran kapının açık olduğunu fark ederler.
S: Bu kapı...
F: Evet, Elis asla bu kapıyı açık bırakmazdı.
Açık kapıya doğru yaklaşırlar. Sürekli kilitli olan kapının bu sefer açık olması onları çok germiştir.
F: İlk kim inecek?
S: Sen mi in?
F: Olmaz, hadi taş-kağıt-makas oynayalım.
S: Tamam.
F, S: Taş, kağıt, makas.
S: İşte bu, önden buyurun Fabio bey.
F: Neyse ya, sen ufaksın zaten korkarsın.
S: Haha, çok komiksin abicim.
Her ikisi de yavaş ve emin adımlarla aşağı doğru inmeye başlar. Aşağı inince Sergio ışığı açar.
S: Bence buradan çıkmalıyız.
Sergio çıkmak ister, ancak Fabio onu dinlemez ve içeriyi incelemeye devam eder. Yavaşça perdeyle kapalı olan yere girmeye çalışırken bir anda yüksek bir gürültü kopar.
S: Of, ben sana dedim değil mi?
F: Ah! Kahretsin.
S: Ortalık dağıldı, toplamana yardım etmemi bilgin olsun.
Fabio sinirli bir şekilde yıktığı kasetleri toplamaya başlar. Tek tek hepsini yerine yerleştirirken bir kaset dikkatini çeker.
F: O ne be?
S: Üstünde ne yazıyor?
F: Joshua BROWN 1986.
S: Ne?
Gördükleri şey karşısında kafası karışan Sergio ve Fabio, acele ile kaseti DVD oynatıcıya takarlar.
(1986)
E: Merhaba, Joshua. Ben Elis.
J: Merhaba.
E: Sana birkaç soru sorabilir miyim?
J: Tabii.
E: Bu mahallede yaşamayı seviyor musun?
J: Evet, yani sanırım.
E: Burada hiç yaşıtın arkadaşın var mı?
J: Birkaç tane var.
E: Çok güzel. Peki, bu evde yaşamayı seviyor musun?
Joshua bu soru karşısında bir süre sessiz kalır, daha sonra cevap verir.
J: Pek sayılmaz.
E: Neden?
J: Bazen kötü rüyalar görüyorum.
E: Ne görüyorsun?
Joshua bu sorulan soruya cevap vermek istemez ve kafasını aşağıya doğru eğer.
E: Peki, seninle küçük bir şey deneyelim mi?
J: Bilmem.
E: Söz veriyorum, canın yanmayacak.
J: Peki.
...
...
...
E: Geceleri uykusunda bir yerlere gidebiliyor. Bir şeyler görüyor. Hayatta olanların görmemesi gereken türden şeyler. Ve bu kez ölülerden biri de onu görüyor.
T: Peki onu nasıl kurtaracağız?
E: Aslında bir yolu var, ona unutturabilirim.
Joshua, bu konuşmalar sırasında aya kalkar ve arkasına bakar.
J: Sana göstereyim.
(2014)
S: Kiminle konuşuyor olabilir?
F: Durdur.
S: Neden?
F: Durdur, sen.
S: Tamam.
F: Bak, şurada görüyor musun?
Fabio, televizyonun köşesini gösterir.
S: Aman Tanrım.
(Teressa'nın evi)
Teressa, çocukların odasına çıkarak onlara bakar. İlk olarak Lia'nın, sonra da Mia'nın yanına gider. İkisi de uyuyordur.
M: Önce uyudum... Sonra da uçtum.
T: Lütfen bir daha bizi bırakma.
M: Babaanne... Arkanda duran biri var...
