My Sunset and Sunrise

First Chapter

This story is unedited expect for whatsoever errors. Thanks ^_^

Kanina pa ako tingin ng tingin sa paligid, kanina ko pa hinahanap ang mga kaibigan ko. Nowhere to be found sila.

"Peace," nakangiting sabi ko sa nabunggo ko. Hindi niya ako nilingon so siguro ayos lang sa kanya. Tumigil ako sa harap ng infirmary building to call my friends, pagod na akong hanapin sila.

"Hey adti ba kasi kayo?" Tanong ko.

"Vien dito na kami sa room, second floor, doon ka na daan sa kabilang hagdan kaunti lang ang tao doon," utos ni Augustine.

"Sige sige andi muyo i-end ang call," remind ko sa kanila. Pumunta na ako sa second floor using the kabilang hagdan. Marami pa ring students pero keri lang.

"Sa pinakalast room kami," rinig kong sabi ni Augustine. Halos takbo lakad ang ginawa ko para makarating agad sa room na sinasabi nila.

"Vien!" Rinig kong sabi ni Marchie. Kumakaway siya sa akin kaya kumaway rin ako. Halos isang buwan din kaming hindi nagkita dahil nagkasyon sila. Ako? Ayos lang. At least buhay at humihinga ng maayos.

"Ambale late ka?" Tanong ni Marchie nang makaupo ako sa tabi niya. Ambale means bakit?

"Andi mo i-ask ta lagi namang late yan," umiiling na sabi ni Augustine, sinimangutan ko siya. Hindi naman lagi, ano lang, always lang. Tinawanan nila akong dalawa. Andi means hindi.

Napairap ako nang may biglang umakbay sa akin, "Long time no see guys," sabi niya. Naiinis na inalis ko yung kamay niya sa balikat ko.

"Bigat bigat ng kamay mo Agosto! Magsama nga kayo ni Augustine tutal parehas kayong pinanganak ng August," pang-aasar ko sa kanila.

"Nahiya naman daw si Reivien April na pinanganak ng April," bawi ni Marchie.

"Luhh nakisama si March," pangbawi ko. "Bale bale lang heheheh," tawa-tawang sabi ko.

Our parents are weird because they base our name sa kung anong month kami pinanganak. Pero ayos naman na yung akin, compare kila Maria Augustine, Santiana Marchie,at Pedro Agosto. Napaka old fashioned ng mga magulang namin, but still thankful kasi nandito kami sa mundo namumuhay ng matiwasay.

"Narinig ko maraming transferees ngayon," bulong sa akin ni Marchie. Nagtaas balikat nalang ako, wala naman kasi akong care sa buhay iba. May sari-sarili kaming business so bakit ko sila papakealaman, in short ayaw kong pag-usapan ang buhay ng iba. "Ah di ka interesado, si Augustine na nga lang," sabi niya at humarap kay Augustine. Nakapalumbaba ako at nakatingin sa pintuan, hinihintay namin ang room adviser namin. Wala pa akong nakikitang transferees siguro ay nasa assembly pa sila with the dean kaya wala pa sila.

Napaayos lang ako ng upo nang pumasok na si Ma'am Sanchez, kasunod niya yung mga bagong mukha, still they're with their civilian clothes.

"Good morning grade 11 STEM," bati ni Ma'am Sanchez, nagsitayuan kaming lahat na nakaupo and greeted Ma'am back. "You may now sit, let me introduce myself first. I am Lenie Chan Sanchez, I'll be your adviser for a year. I graduated in UDF with the degree of Bachelor in Secondary Education Major in Filipino. I'll be teaching you Earth Life and Science, and Statistics Probability. So that's all next time na ang chika chikas." Ma'am roamed her eyes sa amin, napapatango siya if may kakilala siya at napapakunot noo siya if may hindi siya kilala. "Kaunti palang ang kilala ko dito so mas mabuting maghanda na kayo at ipakilala ninyo ang sarili niyo magsimula tayo sa mga transferees, by the way thank you for choosing our school," pagbati ni Ma'am sa kanila with smile on Ma'am face. "Let's start with you," tinuro ni Ma'am yung katabi niya na babae.

Hindi ako nakinig sa kanila, I just acted na nakikinig ako pero yung utak ko lumilipad ata sa labas. Nakatingin lang ako sa mga ibon na lumilipad tapos titigil sa mga bubong tapos lilipad na naman.