En son heyecanlı bir yerde bırakmıştım kitabı. Bu bölümde heyecanınızı giderirsinizzz🦩 İyi okumalarr...
Bu arada şarkılarla üzdüysem sorryyyyyy.🫡
Şarkı: Bana bir masal anlat baba
***
"Abla, ben de sizinle oynayabilir miyim? Benim su silahım var onu getiririm." Gözlerimden yaşlar akarken arkamdaki minik kız çocuğuna baktım. Bu dünya için fazla temizdi. Fazla masum... Ama ben Akif değildim. Ben asla öyle bir pislik olamazdım. Zorla gülümsedim ve eğildim.
"Olur ablacım. Ama benim şimdi çok önemli bir işim çıktı gidiyorum. Bir dahaki sefere söz."
"Söz." dedi ve gülümsedi. Arkamda bıraktığım Akif Sönmez'in sırıtan yüzüne döndüm.
"Senin Allah cezanı versin. Ben senin gibi bir miyim sanki? Ben seni kızının önünde öldürmem. Cesaretin varsa tek çık karşıma." Çekip gidecektim. Son kez o masum kız çocuğuna baktım, sonra o masaya, o salona... Döndüm arkamı gittim. Bahçedeki merdivenlerden birine oturup hüngür hüngür ağlamaya başladım. Telefonum sessizdeydi birkaç saattir. Birsürü arama ve mesaj vardı. Galerime girdim ilk önce, babamla çok az fotoğrafımız vardı.
Babam kumral saçlarımı bağlarken... Burda heralde dediniz ki 'tamam anladık kumralsın.' Ama bıkmıştım. Akif Sönmez ban aher seferinde çakma kumral derdi. Bu yüzden sürekli açıklama gergi duyardım. Onun dediği her kelimeye gıcık olurdum.
Akşamları bana kitap okurken... O zamanlar 4 kardeş aynı odayı paylaşırdık. Üçü uyurdu bir ben uyumazdım, babamın tepesine çıkar kitaptaki resimleri izlerdim. Sonra babamın kucağında uyuyakalırdım. Masalla değil huzurla uyurdum.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
ŞİZOFRENİN KANLI ÇIĞLIKLARI
Teen Fiction🦩🦩🦩 Ana karakter küçük yaşında babasının ölümünden sonra ruhsal bozukluklar yaşıyor ve şizofreni hastası olduğunu bilmeden sürekli kendi kendine konuşuyor ve dahası her belaya istemeden de olsa bulaşıyor. Devamı için sizi kitabımı okumaya davet e...