ıssız karanlık | eşcinsel kurgu

Issız karanlık | bölüm: 1

hergün olduğu gibi yine kendimi okulda buldum. Zaman çok hızlı geçiyor, ne yaşadığımı anlamıyordum.

Bahçede başı boş yürürken bir anda ayağım takıldı. Düşücek iken birisi çantamdan tutup arkaya doğru çekmişti. Ben şokla yere bakarken arkamdaki kişi;

X: hey! Dikkat etsene.

Demişti. Sesi çok etkileyici gelmişti. O an içimde hafif kıpırdanma gelmiş, geri gitmişti.

Hemen arkamı dönüp beni tutan kızın yüzüne bakmıştım. Etkileyiciydi, narin ve sexy.

Üstünde siyah uzun bir t-short altında bol paraşüt pantolon vardı. Aslında renkli bir kişiliğim vardı ama nedense hoşuma gitmişti.

Kızın yüzüne şok içinde bakarken zilin sesini duydum. Bir anda panikledim ve kızı ittirerek binaya doğru koştum. Sınıfın kapısının önüne gelince hocanın girmediğini gördüğüm an derin bir "oh" çekmiştim.

Yerime geçmek üzere yürümeye başladım. Yerime geçtiğim anda uykum olduğu için kollarımı başımın altına yastık yapıp kafamı koymuştum. Herkez kendi aralarında konuşuyordu. Doğal olarak bende duyuyordum.

X; sınıfa yeni birisi gelicekmiş.

X; galiba kız ama erkek olsa daha iyi olurdu.

Bizim sınıfa yeni birisi geliyormuş. Bir anda aklıma beni düşmekten kurtaran kız geldi. Acaba adı neydi? Nereden gelmişti? Burada ne yapıyordu? Hepsi aklımda soru olarak kaldı. Düşüncelere daldığım anda düşüncelerimi bir ses kesti.

Eflin; hayırdır? Neye gülüyorsun?

Eflin gelmişti en yakın arkadaşım.

Afra; yok birşey, sadece bir şey geldi aklıma ona gülüyordum.

Eflin; pek yemedim ama olsun.

İlk ders matematikti dersi seviyordum ama hocadan tiksiniyordum. Hoca içeriye girdiğinde sınıftaki herkez ayağa kalktı. Hocanın günaydın demesiyle beraber hep bir ağızdan, sonunda ölüm varmış gibi bağırma yarışına girdiler. Hoca eliyle 'oturun' işareti yapıp konuşmaya başladı.

Aylin hoca; sınıfımıza yeni birisi gelicek lütfen güzellikle ağırlayalım.

Dedi ve yerine oturdu. Hoca yerine oturup telefonuna bakıyorsa kesin boş bırakıcaktı bizi ve öyle de oldu.

Aylin hoca; sınıftan çıkmak yasak onun haricinde sessizce istediğinizi yapabilşrsiniz.

Kafamı kollarımın arasına gömdüm. Çok uykum vardı ama uyuyamıyordum.

Kapının çaldığını duydum. Heyecanla kafamı kaldırdım. Evet oydu, beni düşmekten kurtaran kız.

Bir daha göremeyeceğimi düşünmüştüm ama karşıma çıkmıştı.

Aylin hoca; evet arkadaşlar yeni arkadaşımız esin. Kendini tanıt bakalım esin.

Esindi demek adı, güzelmiş. Kendisi kadar güzel isim.

Esin ilk başta sınıfa göz gezdirdi sonra bir anda bana kilitli kaldı. Ben ona bakıyordum, o bana...

Neredeyse 15 saniye bakışmıştık.

Başını bir anda hocaya çevirdi sonra bize.

Esin; ben esin, 18 yaşındayım. Bu kadar yeter diye düşünüyorum.

Dedi soğuk bir sesle.

Sınıfta sadece tek bir yer boştu,orası da benim yan sıramdaydı. Benim yanımda eflin oturuyordu. Hoca konuşmaya başlamış, duymuyordum çünkü benim odağım esindi.

Aylin hoca; sınıfımıza hoş geldin esin. En arka, ortancı sıra boş oraya oturabilirsin.

Dedi esinle anlık göz göze gelmiş olsakta bakışlarımı hemen önüme çevirmiştim.

Hoca yerine oturmuş telefonuyla uğraşırken, sınıftaki öğrenciler kendi hallerinde takılmaya başlamıştı. Çok uykum olduğu için kollarımı başıma yastık yapıp başımı kollarımın arasına gömmüştüm. Ama düşünceler uyumamı engelliyordu.

Acaba sınıfa nereden gelmişti? Ve neden gelmişti? Bu soruların yanıtını çok merak ediyordum. Düşüncelerimi eflinin sesi bozmuştu.

Eflin; afra, yeni gelen kızı tanıyormusun?

Demişti.

Afra; hayır, neden sordun?

Dedim.

Eflin; ne bileyim, bu geldiğinden beri seni izliyor. Belki tanıyorsundur diye sordum.

Demişti. Anında kaşlarım çatılmış, eflinin yüzüne bakılı kalmıştım.

Eflin geldiğinden beri bana baktığını söylemişti. Gerçek olduğuna inanasım gelmemişti bir an.

Anında kafamı esinin oturduğu yere çevirdim. Benim baktığımı görünce kafasını tahtaya döndürmüştü. Eflin doğru söylüyormuş gerçekten bana bakıyorken yakalamıştım.

Düşüncelerimin baskısı altında kalırken teneffüs zilini duydum.