SENİ YAZDIM | Texting

0.6

Gece kuşları ve ben! Selamlar efenim. Bölüme başlamadan yıldızımızı parlattıysanız bölüm içi yorumlarınızı da beklerimm

Bölüm daha çok düz yazı, hadi bakalım.

Keyifli okumalarrr💞

.
.
.

"Süveyda! Hadi kızım, ablan bekliyor." Diyen babam ile çantamı tek koluma alarak hızlıca aşağıya inmiştim.

Babam beni merdivenin başında bekliyordu.

Yanına gittiğim gibi alnımı ve yanaklarımı öpmüştü.

"Görüşürüz babacım." Demesiyle gülümseyerek bende yanağından öpmüş, el işaretleriyle görüşürüz demiştim.

Ablam kapı da bize bakarken yerinde haraketlenmiş geçmem için kapıyı açmıştı, ben önden çıkarken ablamda arkamdan geliyordu. Babam ise ablama bağırıyordu.

"Dikkatli sür Buse! Kardeşine dikkat et." Diyerek isyan etmesine kıkırdamıştım.

Ablam sürücü koltuğuna geçtiğinde bende öne yanına geçmiştim.

"Kemerini bağla." Diyerek sert sesiyle mırıldandı. Ama siniri babamdan kaynaklıydı her gün aynı şeyi yapıp ablamı sık boğaz ediyordu.

Kafamı sallayıp kemerimi bağlarken ablam arabayı çalıştırmış okulda doğru sürmeye başlamıştı.

Aynı zamanda radyo'dan en sevdiğim şarkıya açarak bana göz kırpmıştı.

Hafif sallanarak şarkıyı dinlerken, 10 dakika sonra okulun kapısına gelmiştik.

Ablama dönmemle eğilip yanağımı okşamıştı.

"Kendine dikkat et ablacım, bir sorun olursa da beni ara." Dediğinde kafamı hızlıca sallayıp yanağına kocaman bir öpücük bırakarak arabadan indim.

Okula doğru ilerlerken derin bir nefes verdim.

İyiydim. Gayet iyiydim.

Diyerek mırıldansam da ayağıma gelen topla irkilmiştim. Topu ayağımın altına tutup nereden geldiğini görmek için kafamı çevirmiştim ama o kişi görmek istediğim son kişiydi.

Futbol takımı maç oynuyordu ve kaptanı olan Araf şuan topu ona atmamı bekliyordu.

"Süveyda? Topu atacak mısın?" Diyerek ellerini beline koyan Araf ile hafif gülümsedim ve ayağımda ki topu olduğu yerde bırakıp okula ilerledim.

"Off. Hadi ama Süveyda." Diyen takımdakileri de umursamamıştım.

Okula girip sınıfıma doğru ilerlerken kolumun sertçe tutulmasıyla irkilmiş ve ona dönmüştüm.

Kolumu tutan Araf'a.

"Ne o kaçıyor muydun?" Dediğinde ceketimin cebinde olan not defterimi ve kalemi çıkarıp yazmaya başladım. Araf da dikkatle beni inceliyordu.

Kağıdı ona uzatmamla, elimden alarak okumaya başladı.

"Kaçmıyordum sadece midemi bulandıran yüzüne görmek istemedim." Diyerek kağıdı mırıldanarak okumasıyla bir kaç saniye bekledi.