{ တစ္ပတ္အၾကာ }
လြန္ခဲ့သည့္တစ္ပတ္က လူႀကီးႏွင့္အတူ ေ႐ႊတိဂုံဘုရားသြားၿပီးေနာက္ပိုင္း ႏြယ္ႏိုင္းတို႔ႏွစ္ေယာက္ ပို၍ နီးစပ္လာၾကသလို လူႀကီးသည္လည္း သိသိသာသာ ျပန္လည္ကာ လန္းလန္းဆန္းဆန္း ျဖစ္လာသည္မို႔ ႏြယ္ႏိုင္း စိတ္ေအးရတာ မွန္ေသာ္လည္း တစ္ဖက္တြင္ စိတ္ရႈပ္စရာက က်န္ရစ္ေနဆဲ။ လူႀကီး၏ သူငယ္ခ်င္း ျဖစ္သူ မာန္ရိပ္ေမာ္က အိမ္မွာ လာေနေနသည္ေလ။ ေနာက္လမ္းမွာ ကိုယ္ပိုင္အိမ္ ရွိေနတာကို အဲ့မွာ မေနဘဲ လူႀကီး၏ အိမ္၌ ေသာင္လာတင္ေနရသည့္ အေၾကာင္းအရင္းကေတာ့ ေသခ်ာေပါက္ အရပ္နည္းတူ လွ်ာရွည္လွသည့္ လူႀကီးေၾကာင့္ပဲေပါ့။ မာန္ရိပ္ေမာ္ကျဖင့္ သူ႔အိမ္ သူ ျပန္မယ္ တကဲကဲ လုပ္ေနတာကို "မာန္ မင္းကို တစ္ေယာက္တည္း စိတ္မခ်ဘူး။" ဘာညာနဲ႔ အကဲပိုျပကာ အတင္း ဆြဲထားေသာ လူႀကီးေၾကာင့္ ႏြယ္ႏိုင္းမွာ စိတ္ေတြပိန္ေနရသလို မာန္ရိပ္ေမာ္သည္လည္း အေနခက္ေနဟန္။
လူႀကီးက သူ႔သေဘာႏွင့္သူ လုပ္ခ်င္တာ လုပ္ၿပီး ဧည့္သည္မလုပ္ခ်င္သည့္ မာန္ရိပ္ေမာ္ကို အိမ္ေပၚ ေခၚတင္ထားတာက အေၾကာင္းမဟုတ္ဘူး။ ျပႆနာက ႏြယ္ႏိုင္းမွာ။ တကူးတက ေစတနာပါပါ ခ်က္ထားေပးရသည့္ ဟင္းလ်ာမ်ားကို ခ်စ္ရသူတစ္ေယာက္တည္းအတြက္ ျပင္ဆင္ေပးခ်င္ေပမဲ့ ယခုက ဧည့္ဝတ္ေက်ပြန္သည့္ အိမ္ရွင္ေကာင္း ပီသေအာင္ လုပ္ေနသည့္ လူႀကီးေၾကာင့္ မာန္ရိပ္ေမာ္အတြက္ပါ ဟင္းခ်က္ေပးေနရသည္ကား စိတ္တိုစရာ။ လူႀကီးက တစ္ခါတေလ ပါးနပ္သည့္ပုံစံႏွင့္ တစ္ခါတစ္ခါက် လိုက္မမွီေအာင္ ပိန္းသည္ပင္။
ယခုလည္း ၾကည့္ ... ဧည့္သည္အတြက္ ထားရွိေသာ အခန္းထဲမွ ထြက္မလာသည့္ သူ႔သူငယ္ခ်င္းကို မထြက္လာမခ်င္း တစာစာႏွင့္ စိတ္ရွည္လက္ရွည္ ေခၚေနတာ။
"မာန္ ..အခန္းထဲက ထြက္ၿပီး ထမင္းလာစားေလ။ လာ ထြက္ခဲ့ အခု ..မာန္ ..ငါေျပာေနတာ ၾကားလား။ မာန္ရိပ္ေမာ္ ..."
ဒုန္းခနဲ ဆိုသလို တံခါး႐ြက္ႏွင့္ နံရံ ႐ိုက္သံက တိုက္ခန္းက်ယ္ထဲ ဟိန္းခနဲ။ ႏြယ္ႏိုင္းက ထမင္းစားဝိုင္းမွာ အသင့္ေနရာယူထားၿပီးၿပီမို႔ လူႀကီးႏွင့္ သူ႔သူငယ္ခ်င္း ဘယ္လို ႏွစ္ပါးသြားကေနမွန္း မျမင္ေပမဲ့ စကားသံမ်ားကိုေတာ့ နားမစြင့္ပါဘဲ အတိုင္းသား ၾကားေနရသည္။
YOU ARE READING
ကြယ်ကြွေကောင်းကင် { Complete }
Lãng mạnပေါင်းစပ်ခွင့် မရရင်တောင် ကိုးကွယ်ခဲ့မိတဲ့ အချစ်အတွက် နောင်တမရဘူးဆိုရင် ... ကျွန်တော်တို့ဟာ အချစ်စစ်နဲ့ တွေ့ခွင့်ရခဲ့တာ မဟုတ်ဘူးလား။ ေပါင္းစပ္ခြင့္ မရရင္ေတာင္ ကိုးကြယ္ခဲ့မိတဲ့ အခ်စ္အတြက္ ေနာင္တမရဘူးဆိုရင္ ... ကြၽန္ေတာ္တို႔ဟာ အခ်စ္စစ္နဲ႔ ေတြ႕ခြင့္ရခဲ...
