(Bu şekilde eğik yazıları flashback sahnesi gibi düşünerek okuyun lütfen)
Joshua adamın gücüne karşılık veremez ve çok fazla darbe alır tam adam onu sıkıştırdığı sırada el feneri ile bir kadın gelir.
E: Cehennem ol, git.
J: Elis?
E: Joshua, keşke seni gördüğüme sevinebilseydim.
J: Çok özür dilerim, benim yüzümden oldu.
E: Hepimiz er ya da geç buradan geçeceğiz. umarım iyi bir yere gideriz. Ben daha iyi bir yer gördüm ama beni çağırdığını duyunca yanına geldim.
J: Teşekkür ederim.
E: Sana yardım edeceğim.
Elis Joshua'yla konuşurken yanında duran Cedric'i görür.
E: Cedric sen burada ne yapıyorsun, burada olmamalısın.
C: Başarısız oldum Elis, üzgünüm.
E: Hayır, hayır olmadın. Joshua'yı arıyordun ve onu buldun.
C: Evet öyle ama istediğimi yapamadım.
J: Cedric üzülme hala zamanımız var.
E: Joshua sen buraya ait değilsin o varlıkta senin dünyana ait değil.
J: Onunla nasıl savaşacağımı bilmiyorum.
E: Karanlığın ötesinde bir evi var onunla savaşırken orda yaşayan anıları kullan.
J: Evini nerede bulacağım?
E: Bunu bir tek sen biliyorsun.
J: Hatırlamıyorum.
E: Belki de yanlış Joshua'ya soruyoruzdur.
E: Onu gördüm. O kesinlikle dost biri değil. Bir parazit. Hiç bu kadar kötüsünü hissetmemiştim. Onun yerine geçmek istiyor.
T: Ne?
E: Bayan Teressa, sanırım oğlunuzun benzersiz bir yeteneği var. Bir mucize.
T: Nasıl yani?
E: Geceleri uykusunda bir yerlere gidebiliyor. Bir şeyler görüyor. Hayatta olanların görmemesi gereken türden şeyler. Ve bu kez ölülerden biri de onu görüyor.
J: Joshua, yardımın gerekiyor. Ben o yaşlı kadınla ilgili hiç bir şey bilmiyorum ama sen biliyorsun. Nerede yaşıyor bana göstermelisin.
Joshua bu konuşmalar sırasında aya kalkar ve arkasına bakar.
J: Sana göstereyim.
Bunu söyledikten sonra Joshua, koridora doğru ilerler ve koridorun solundaki kapıyı işaret eder.
Joshua kapıyı ilerleyerek kapıyı açar ve içeri girer.
E: Demek o zaman yaşananların sebebi buymuş...
Cedric ve Elis'te Joshua'yı takip ederek ilerlemeye başlarlar. biraz yürüdükten sonra önlerine kırmızı bir kapı çıkar.
J: Bu her şeyi başlatan kırmızı kapı...
