Mga Kalaro ni Bryan

Simula

Si Michael

Bata palang ako mulat na ako sa realidad ng buhay,  alam ko nang hindi kami katulad ng ibang pamilya. Kasambahay si Nanay at tricycle driver naman ang Tatay ko. Ma swerte na kung maka-bisita kami sa mall at maka-nood ng sine tuwing Linggo.

Sapat lang ang kinikita ni Nanay para mapag-aral ako, kaya naman pinag bubutihan ko ang pag-aaral ko para nang sa ganon ay makabawi rin ako kahit papaano sa pag-hihirap niya.

Byernes ng umaga, papunta ako sa bahay ng amo ni Mama. Buti nalang at wala kaming pasok ngayon. May lagnat siya ngayon at ako muna ang totoka sa mga gawaing naiwan niya sa bahay ng kanyang mga amo.

Ang sabi sa akin ni Nanay ay mabait naman daw ang pamilya ng amo niya, tiga-laba at tiga-bantay ng bata ang trabaho ni Nanay, may trabaho kasi ang mga magulang ng batang inaalagaan niya at kailangan bantayan buong mag hapon.

Maswerte si Nanay dahil hindi siya stay in sa bahay ng amo niya. Uwian ito kada hapon kaya kahit papaano ay naaalagaan parin niya kami ni Tatay.

Kilala ang subdivision na tinitirahan ng amo ni Nanay. Mayayaman ang mga nakatira dito. Huminto ako sa isang bahay, tinignan ko ulit iyong address na isinulat ni Nanay, tugma ito sa numerong nakasulat sa gate.

Kumpara sa ibang mga bahay, simple lang ang bahay na ito. Hindi kasing garbo ng mga bahay sa unahan ng subdivision pero masasabi mong may kaya nga ang nakatira dito.

Agad kong pinindot ang doorbell, ilang sandali lang ay lumabas ang isang babaeng sa tingin ko ay nasa late 30s na ang edad.

"Ikaw ba 'yong anak ni Ate Inday?" Sabi nito sa akin. Dahan-dahan naman akong tumango. "Ano nga ulit pangalan mo?" Tanong niya.

"M-michael po." Sagot ko, tila nahihiya pa.

"Halika Michael, tuloy ka. Kamusta si Ate Inday?"

"A-ayos naman po siya Ma'am, medyo mataas nga lang ang lagnat." Sabi ko.

"Buti naman. Hindi naman masyado mahirap gagawin mo, e. May mangilan ngilang labahin lang 'tsaka babantayan mo lang 'tong anak namin." Itinuro niya sa akin 'yong batang naka-upo sa sofa at nanunuod sa isang malaking flat screen T.V.

Namangha ako sa itsura nito. Wala kaming T.V sa bahay. Noong bati kami ay nakikinood lang kami sa T.V ng kapitbahay kaya naman kapag nag-katrabaho ako ay T.V ang una kong bibilihin.

"Ilang taon kana ulit Michael?" Tanong ulit sa akin ni Ma'am.

"T-thirteen po." Mahinang sagot ko.

"Thirteen?! Nako, ang bata mo pa, marunong kaba sa mga gawaing bahay?" Tanong nito.

"Opo! Sanay po ako, ako po 'yong kasa-kasama ni Nanay sa mga gawain niya."

Bata palang ako isinasama na ako ni Nanay sa mga trabaho niya at katulong sa mga gawain kaya naturuan ako nito ng maayos.

Tumawa 'yong babae. "Sige, tiwala naman ako kay Ate Inday, e." Sabi nito.

Habang itinuturo sa akin ng among babae ni Nanay ang mga gawain ay nakita kong may isang lalaking bumaba mula sa itaas ng kanilang bahay. Sa palagay ko ay ito 'yong asawa ng babae. Napatitig ako dito. Mula sa mabibilog niyang dibdib na bumabakat ang utong sa masikip nitong damit, malalaking braso, na halos pumutok na ang mangas, maging ang bukol sa kanyang harapan ay hindi nakatakas sa aking paningin. Sa tingin ko ay asawa ito ni Ma'am.

"Jude, anak ni Ate Inday, siya muna mag babantay kay Bryan at mag-lalaba ng mga damit, may sakit daw, e."

Nginitian at tinanguan ako ng lalaki. Ganon din ang ginawa ko sa kanya.