I CAN READ YOUR MIND//University Series #4

15

While we're in the office, I asked about her marriage and everything about her.

"What happened?" I asked seriously.

"What do you mean?" She asked back habang seryosong nakatingin sa mga mata ko.

"Bakit di nagwork ang marriage niyo?" I ask directly.

"I don't know. Maybe, I'm still broke," umiwas siya ng tingin sa akin kaya napaiwas rin ako.

"Did I break your heart?" Pag-oopen up ko sa kanya.

"You did, you're the cause of daily anxieties," tinitigan niya ako ng maigi habang kitang-kita ko sa kanyang mga mata ang dumadaloy na luha.

"I don't know why but I just can't stop thinking about you everyday. I just love you so much that's why it happens. Akala ko kasi kapag nagpakasal ako sa iba masasaktan ka but you even left me," she sobbed.

"Noong nasa Singapore ka? Do you even missed me? Even at once?" Diretsang tanong niya sa akin.

"I missed you everyday. I even attempted to hurt myself ng marinig o nang makita kong ikakasal ka. I thought, wala na talaga akong pag-asa sayo. I thought we're just destined to meet but we'll no longer live together," I sobbed before I take a deep breath.

"Do you love me? Like just an honest answer, do you love me?" Paulit-ulit niyang tanong sa akin.

"I do, it's really not my intention to left you in that altar before. Something just messed up that time and we have family issue kaya di kita nasipot," I lied cause I know kamumuhian niya ang kapatid ko.

"Alam mo ba? Ikaw ang pinakamamahal kong red flag. Even though you hurted me a couple of times, you're still the best man I knew," hindi makahinga niyang sabi habang nagsosobbed.

I hugged her tightly until it comforts her.

"I love you so bad," I cried and bugged tight.

Matagal kaming nagyayakapan pagkatapos ng duty namin pumunta kami sa birthday ni Jhonrey. Ainna is going with us two since she was my best friend. Tumutulong siya sa akin ng magkasakit ako sa Singapore.

"Do you like my boyfriend?" Nagulat ako sa diretsang tanong ni Yegi sa kanya.

Hindi makasagot si Ainna kaya naginterrupt na ako.

"I CAN READ YOUR MIND, jealous?" i chuckled and kissed her to comfort her.

Nakasimangot siyang nakatingin sa akin kaya humingi ako ng pasensya kay Ainna.

Masaya kaming nagcecelebrate sa birthday ni Jhonrey and alam ng mga kaibigan namin na okay na kami ni Yegi.

May pinakilala din kami ni Ainna para hindi siya maop kaya okay naman ang lahat.

Lumipas ang tatlong taon, Yegi and I were always happy. But I don't have the guts to propose her because I'm afraid. I don't know why pero palagi akong kinakabahan.

"Magpakasal na kaya tayo?" Tawang-tawa ni Yegi.

"Tara," I smiled at her kaya binatukan niya ako.

"Tskk, hindi ka talaga seryoso sa mga sinasabi mo. Hayss, I'm happy na masaya na tayo and parang away-bati lang ang pinagtatalunan natin. Thank you so much," nagpapasalamat siya sa akin.

"I was able to work again dahil inspired na ako magtrabaho," she smiled.

Every smile she formed, pansin ko ang genuine neto kaya mas lalo pang gumaan ang pakiramdam ko.

"How's your operation earlier?" Tanong ko sa kanya while she was lying on my chest.

"It's tiring, we're doing bypass operation but so far it's successful. She was able to wake up too but still hard to communicate. Pero okay lang," masaya niyang tugon sa akin.

"Tingin mo bagay ba sa akin maging professor?" She added.

"Yeah, you're so smart why not," as a supportive boyfriend I cheer her up.

Matagal rin kaming nag-uusap about our own patient. We can relate to each other kasi pareho kaming naghahandle ng pasyente.

"I love you Darling," she kissed me.

"Bakit ang sweet mo sa akin ngayon?" Nagtataka kong tanong sa kanya.

"Halah siya, sweet naman ako palagi ah. Ikaw nga diyan non-chalant," natatawa niyang sabi kaya I formed my lips to kiss.

"I love you," I kissed her kaya natatawa siya.

"Bakit mainit ka ngayon?" Tanong ko sa kanya.

"Hindi ko alam," nagulat ako when she collapsed.

Mabilis ko siyang tinakbo sa hospital siya sapagkat hindi ako mapakali. Bigla akong nakaramdam ng kaba.

"Help help," sabi ko ng may sumalaubong sa amin na mga residente.

"Hala si Doc Yegi to ah, bilis," kinabahan ako sa nangyari kaya napasunod ako sa kanila but sad to say hindi ako nakasama sa loob when they examine her.

I called Allegory and with my other friends. Kasi nga kinabahan talaga ako sa sobrang init niya.

Sa kakagat ko ng kamay nakita ko na ang mga kaibigan ko and they come one by one.

"What happened?" Tanong ni Crexanne.

Yegi's parents were here as well. Sila ang una talagang humarap sa doctor pagkatapos ito lumabas.

"How's my daughter," her dad asked.

"So far, dahil sa pagod kaya siya biglang nagcollapsed earlier. She needs to take rest especially may lagnat siya and congratulations your daughter is pregnant," the doctor smiled widely and nagulat ako sa mga naririnig ko.

"What pregnant? For real? As in buntis?" Napatitig ako sa pader.

Natauhan lang ako ng niyugyog ako ni Ferry.

"What will I do? I mean, I'm a dad?" Napalunok ako sa mga naririnig ko.

Masaya akong magkakalahi na ako but are we both ready? Baka ano pang mangyari.

Nagpapahangin muna ako sa labas habang kinausap ng mga kaibigan ko si Yegi. Kinabahan akong humarap sa kanya should I propose her na. I mean ano pa nagkakaanak kaming hindi pa nga kami kasal. Sila nga na kasal sila ng ex-husband niya walang anak kami pa kaya.

Pagkatapos magsiuwian ang aking mga kaibigan nilapitan ko si Yegi. She doesn't tell anything.

"Are you mad?" She asked.

"Mad for?" I asked.

"Dahil nabuntis ako," diretsa njyang tanong.

"Well, we both professional with desired work how is that a problem? Aren't you ready yet?" I ask her seriously.

"But you didn't want to marry me? You don't have plans of making a family masisira ko ang—," kinilabutan ako sa sinabi niya kaya pinutol ko ito.

"Sinong may sabi sayo na ayoko magkafamily? Where did you get that information?" Tanong ko sa kanya habang natatawa.

Nilapitan ko siya kasi napakaemotional na naman niya. I hugged her at doon ko nilabas ang aking sing2x na binili para sa kanya.

I want to see our daughter or son during our marriage kaya ingatan mo ang pagdadala sa kanya ha. You shouldn't worry about my family, I'm negotiating with them regarding our relationship. I believe natanggap narin ako ni tito kaya wala na tayong poproblemahin.

I hugged her again because girls are so emotional.