EGE İLE BABA

Bölüm 2

YİNE BEN GELDİMM.

BİRİ YENİ BÖLÜM İSTEMİŞ, ÇOK YAZASIM GELDİ.

BİRAZ DAHA UZATMAYA ÇALIŞACAĞIM.

HADİ BAŞLAYALIMM.

İkilinin yolculuğu Ege'nin soruları ile sürüyordu.

"Babaşı mu ne??"

Arda kırmızı ışıkta arabayı yavaşlatıp durdu. Arkasını dönüp siyah oto koltuğunda oturan Ege ile göz göze geldi.

Minik işaret parmağını cama yaslayıp boncuk gözleriyle dışarıda bir noktaya kitlenmiş olan Ege'nin baktığı yere bakınca, bir çocuk ve annesinin durakta oturduğunu gördü ama Ege'nin merak ettiği ve sorduğu asıl şey çocuğun elindeki telefondu.

Ege ile kurumdan birlikte çıktıktan(o süreçte Ege'nin zihinsel yaşı çok daha küçüktü) ve düzenini kurduktan sonra hiç telefona alıştırmamıştı oğlunu Arda.

Vakti varsa eğer çoğunu oğluyla geçirmeye ve sanal hayata bir o kadar geç atılmasını sağlamaya çalışmıştı. Sanırım teknoloji farkındalığı sarmıştı oğlunu ya da sadece farklı olduğu için dikkatini çekmişti,bilmiyordu.

Tabii ki yine bekletmeden oğlunun sorusunu cevapladı.

"Telefon,güzel oğlum benim"

"Teyefon"

"Evet aslanım telefon"

"Baba mende teyefon"

Beklediği istek gelmişti Arda'nın. Yine de pes etmedi.

"Oğlum senin çok güzel oyuncakların,hikaye kitapların ve boyama kitapların var ya,onlarla oynuyorsun. Hm??"

"I-ıh mana ne teyefon."

Kollarını göğsünde birleştirip kaşlarını çatarak (galiba sinirli) bakan Ege'yle aynadan göz göze gelen Arda,Ege'nin işi inada bindirdiğini görünce onayladı oğlunu. Nasıl olsa unuturdu. İnşallah unuturdu...

"Tamam oğlum alırız sana da telefon."

"Yaşaşııınnn"

Ofisinin önüne geldiğinde arabayı sağa çekerek durdurdu Arda.

"Büyük patron için inme vakti."

Babasının kendisine takıldığını anlayan Arda bastı isyanı.

"Ya babaaa~!!"

"Tamam oğlum tamam. Hppala vakti~."

Eğlendiğini yine ufaktan belli eden ses tonu ile konuştı Arda.

Aynı zamanda kemerini çıkarıp arabanın kendi kapısının tarafındaki kapı koluna attı elini. Ardından açıp indi arabadan ve önünden dolaşarak oğlunun kapısının önüne geldi.

Pek tabi küçük patronu(içinden söyledi bu sefer,Patron Bebeği sinirlendirmeye gerek yoktu.) bekletmeden kapısını açtı ve Ege'yi,yol boyu çekiştirdiği kemerinden kurtardı.
Ege anında kollarını açtı babasına.
(Kucak güzel şeydi beee YN:BİR EGE OLAMADIK AWK)