YOL ŞEYTANI

BÖLÜM 30

Adam sinirlenmişti, konuşması iğneleyici bir tavra dönüşmeye evrilmişti. Derin bir nefes çekti ve benim anlattıklarıma karşılık cevap verdi.

"Haklısın. Okuyan ve araştıran bir insan olduğun belli oluyor. Kendi bildiğini okuduğun yapın da bazen ağır basıyor. Anlattıklarına bende katılıyorum. Fakat burda yaşanan olaylar ne bir sanrıy dı ne de hayal, insanlar izleri bulunmadan kayıp oldular. Sadece küçük bir kız çocuğu geri gelebildi. O ve ailesi olaydan sonra burayı terk ettiler."

"Kız çocuğu mu? Yani kayıplardan bulunan varmış. Demek ki sandığınız gibi doğa üstü büyük bir olay değilmiş di mi? Bulunan varsa suçluyu ve bu kayıplara sebep vereni de bulmuş olmaları gerekir."

"Senin düşündüğün gibi olmadı. Aile o ormanın içine doğru olan patikaya yakın bir yerde kamp yapmaya karar vermişler. Akşam saatlerine doğru, kız çocuğu abisiyle saklambaç oynarken biraz fazla uzaklaşmaya karar vermiş. Tahmin edeceğin gibi kızı ne kadar aramış olsalar da bulamamışlar. Polis ve jandarma arama çalışmalarını bütün gece sürdürmüş. Aile perişan ve bitik bir halde geceyi çadırlarının yanında geçirmek istemişler. Belki kız geri döner umuduyla. Sabah olduğunda, küçük kız saçları ve yüzü çamur içinde yürüyerek patikanın olduğu yerden geliyormuş. Her yeri ıslak ve donmuş vaziyetteymiş. Yalın ayakları ile titriyormuş. Bir süre konuşamamış. Aile koşup ona direk sarılmış. Kız şokun etkisindeymiş. Bir tane kağıt parçası ve kalem uzatmışlar. Doktor konuşmasına gerek kalmadan yazmasını söylemiş. Neler yaşadığını anlamak için. Kız kağıt parçasına birkaç cümle karalamış. "Beni çağardılar. İsmimle seslendiler. Ayaklarım yere değmeden bütün gece derelerin üstünden gezip birlikte oynadık. Küçükler di ama yüzlerini asla tam göstermediler. Onları göremedim."

İçimi ürperti kapladı. Tarif edebildiğim kadarıyla. Bir anda soğukluk her tarafımı sardı. Bardak elimde sessizleştim. Adam son dedikleri ile dikkatimi çekmeyi başarmıştı. Ama son anlattığı hikayenin kafasından kurgu olabileceğini, ona anlattığım argümanın karşılığı olarak bana söylemiş olabileceğini düşündüm. Ters tepkinin hırsı, bu hikayenin doğuş sebebi olabilirdi. Asla emin olamayacaktım. Beni ne anlatırsa kesin korkutabileceği noktaya getirmek isteyebileceği aklımdan geçti. Psikoloji de bu normaldir. Karşı saldırı gibi, aslında misilleme yapmak. Eski gözden düşmüş bir ünlünün kendi yeteneği dışında var olma çabasının bir benzeri olabilirdi.