isimsiz dövüşçü

2.BØLÜM

sabah sesiz bir halde gözlerimi ovuşturarak uyandım ölü kadar soğuk zemine basarak giyinmeye başladım beyaz sporcu atletimi üzerimde geçirdim altıma ise siyah dar bir pantolon geçirdim siyah el sargılarımı elime sarmaya başladım tabiki dövüşe gidiyodum sırt çantamıda aldım kapıyı âçmadan önce son bir kez aynaya baktım bir çift mavi göz zaten hayatım boyunca o bi çift mavi göze baktım başka gözler girmemişti hayatıma aynadan gözlerimi çekip kapıyı yavaşça açtım spor ayakkabılarımın bağcıklarını bağladım son bir kez siyah boyalı duvarlarıma bakıp kapıyı çektim sokakta yürümeye başladım sokakta beni tanıyanlar beni isimsiz dövüşçü diye çağırır genelde asıl ismimi hiç kimse bilmez sokakta 1 metre civarında yürüdükten sonra dövüştüğüm yerin kapısına geldim yavaş adımlarla içeri girdim dövüşücem kişinin kim olacağından hiç bir fikrim yoktu ama kazanacağım kesindi merdivenlerden inmeye başladım alt katta benim yerim üst kattada dingillerin yeridir merdivenlerden yavaş yavaş indim haluk kişisi şimdiden yalakalık yapmaya başladı

"oooo hoşgeldiniz küçük hanım"

" kapa çeneni küçük hanım ne dövüşücem sahısı göster haluk kişisi"

"bu biraz ağır oldu "

diyerek parmağıyla kapışcam yeri gösterdi

yavaş adımlarla yürümeye başladım kapıyı yavaşça açtım korkuyodum ilk defa yenilcem sandım halbuki daha içeri bile girmemiştim

kapıyı yavaş yavaş açtım ve içeri girdim gözlerime bakan bisürü dövüş meraklıları meydana girdim siyah gözleriyle bana bakan bi adam bu olmalıydı şanslı kişi

bana _ne yani dövüşücem bi kız mı_ bakışı attı

evet sevgili seyirciler geri sayım başladı

3-2-1-0

olay başladı

korkuyorum gerçekten ilk defa korkuyorum tuhaf bi his

çcuk beni yumruklanaya korkuyo çünkü ben bir kızım hemde 17 yaşında en fazla ne yapabilirim demeye kalmadı yumruklamaya başladım ağzı kanamaya başladı

-bana sen misin beni yumurklayan bakışı attı_

karnıma tekme geçirme yere düşüp kan kusmaya başladım bağırmaya başladı dingil

"bana kız dövüşçü getirmeyin cueuk oluyolar bi tekmelik ömürleri var"

adeta beynime kan sıçradı sen görürsün şimdi ömrümü şerefsiz

çocuğun boğazından tutup duvara yasladım

gıkını çıkaramadı

"şimdi gördünmü ömrümü"

deyip kapıdan çıkdım biraz sıksaydım çocuk ölecekti

sirt çantamıda aldım evimin yolunu tutum

................:):_:#:@
meraba yeni bölümüme sevgilerle