Orenda 'Erizou

-5-

Adımlarımı hızlandırarak oradan uzaklaştım çünkü herhangi birisinin peşimden gelip bana tonlarca soru sormasını istemiyordum dolaylı yoldan zaten bir yere uğrayacağımı söylemiştim.

Aoto'nun söylediği kafeye geldiğimde dükkanın kapısını açıp içeri girdim,cam kenarında dışarıdaki insanları seyrediyordu beni fark edince gülümsedi Tanrım ayrılmamıza rağmen nasıl bu kadar mutlu olabiliyordu? o gerçekten çok sinir bozucuydu.

Gülümsemesine karşılık vermeden karşısındaki sandalyeye oturdum.
"Çok kabasın Erika..böyle olma." gözlerimi devirip Aoto'nun iğrendiğim mavi gözlerine baktım.

"Sikmişim kabalığını.. peşine de köpek olarak korumalarını dikmişsin birilerinden mi korkuyorsun yoksa Aoto?" bahsettiğim kişiler Furuya kardeşlerdi anladığını umarak alaycı şekilde gülümsedim.

"Benim hakkımda düzgün konuş Erika."

"Sende abim hakkında ne söyleyeceksen söyle o zaman."

"Tamam aceleci olmamı istiyorsan olayım ama bu hareketlerin beni gerçekten çok kırdı ben seni çok özledim benden bu kadar çabuk kurtulmak istemen üzüyor."

"Neden aceleci davrandığımı anlamayacak kadar geri zekâlı olman beni güldürdü,Aoto farkında mısın bilmiyorum ama biz ayrıldık! Sülük gibi peşime yapışmaktan vazgeç! Buraya abim hakkında konuşmaya geldim senin salak saçma duygu sömürülerini dinlemeye değil."

"Senin de bu süre zarfında ağzın baya açılmış kim seni gaza getiriyor böyle yoksa o Ouzou Furuya denen herif mi?"
"Sikeyim abim hakkında konuş artık!" masaya elimi vurup bağırmaya başladım bu son noktaydı.

"Ben vuruldum Aoto ve bunu sen yaptın bir özür dileme zahmetine bile girmiyorsun!"
"Sende silahın önüne atlamasaydın o zaman." hayal kırıklığına uğramış gözlerle Aoto'ya baktım anında bu ifademi değiştirip soğuk gözükmeye çalıştım ne kadar başarılı olmuştum orası şüpheliydi.

"Kızı sakinleştirin ne yapacağınızı biliyorsunuz." dedi Aoto.

İki tane koruma yanıma yaklaşınca dik dik yüzlerine baktım.

İçlerinden bir tanesi karnıma yumruk atınca inledim.

"Orada dikişim vardı.." diye acıyla mırıldandım.

Karnımı kontrol ettiğimde herhangi bir kan izi olmayınca rahatladım ve bana vuran adamın yüzüne yumruk atmak için öne atıldım.
"Bu bir kadına el kaldırdığın için!" diye bağırdım ve adamın tam yüzüne yumruğumu geçirdim sanırım o kadar çok sert atmıştım ki geriye sendelemişti.

Diğer koruma bana vurmak için yaklaşınca Aoto onu durdurdu "Bu kadar yeterli kendine gelmiştir." sırf eski anılarım tekrar canlanmasın diye bana vurdurmadığına emindim travmalarımı tekrar hatırlatmak istemediğinden ama keşke o karnıma vursaydı da bende aynı bu korumaya yaptığım gibi yüzüne yumruğu geçirseydim.

Kalktığım sandalyeye geri oturdum şimdi fark ediyordum da burada bizim dışımızda hiç müşteri yoktu Aoto özel olarak ayarlatmıştı muhtemelen.

"Artık ana konumuza geçebiliriz sanırım." dedi Aoto,onu onaylarcasına kafamı salladım sakin kalmak şu durumda daha iyiydi çünkü dikişim az kalsın patlayacaktı.

Tam Aoto konuşacakken telefonuma bir mesaj geldi bu kişi abimin eski sevgilisi Faylinn'di mesajda ise şöyle yazıyordu:
"Abinin evinde onun eşyalarını buldum istersen yurda onları alman için bırakabilirim." diye mesaj atmıştı,uzun süredir o eve gitmiyordum çünkü oraya gidersem bütün anılarımın gözümün önünden tekrar geçeceğini bildiğimden bunu istemiyordum Faylinn ise hadi gel evinize gidelim dese de onu reddediyordum,bu süre de Faylinn'de aynı Reika gibi benim toparlanmama çok yardımcı olmuştu.