Göz hapsi

4. Bölüm Gerçekler

Yaklaşık 20 dakika sonra odaya girdi."Baban geldi."dedi
Acaba beni korkutmak için mi gerçek demişti.Ama babamı buraya sokmaz ki.

"Seni çağırıyor." Diye ekledi.

Çıkarken istemeyerek de olsa peşinden gittim.Salona oturdum.Kacmak için denesem her yer güvenlik doluydu yapamadım.

Ve beklenen an geldi.Adam içeri girdi.Beyaz sakallı.Yaşlı,Mafya tipli bı adamdı işte.Karşıma oturdu.
Ayaz sakin ol dercesine elimi sıktı ve göz kırptı.

Adam uzatmadan lafa girdi.

"Merhaba,ben Kemal.İster inan ister inanma ben senin baban oluyorum.Zamanında sen doğarken annen öldü ve ben sana bakmayacağımdan dolayı seni arkadaşım olan babana evlatlık verdim."

Hiç bir şey söyleyemedim.Ne diyebilirdin.He iyi o zaman ya hadi alın beni götürün babacım falan mı deseydim.

Sözüne devam etti."Ayaz benim de oğlum sayılır.En yakın dostumun oğludur kendisi.Bugun önemli bir iş için buradayım.Seni Ayaz ile evlendiricez."

"Ne" dedim bı anda.Neydi bu saçmalık.Annemin kayboluşu, babamın telefon açmayışı, kaçırılmam,Salak saçma bı adamın yanıma gelip ben senin babanın annen öldü seni Ayaz ile evlendiricez dmeesi. Neydi bu saçmalık.

"Şaşırman çok normal Yağmur kızım.E benimde zamanım doluyor yaşlandık artık.Bende kızımın evlendiğini görmek isterim ölmeden. Dedi.

Ne diyordu bu adam.Ne saçmalıyordu.

"Kabul etmeni beklemiyorum ama sana bı teklifim var.Eğer Ayaz ile evlenmez isen elimde olan annen ve babanı öldürür.Seni zorla evlendiririm.Eger zorluk çıkarmadan evlenirsen kimseye dokunmam sende mutlu mesut kocanla yaşarsın."

"Sen beni tehdit mi ediyorsun?" Dedim sinirle.

"Bir nevi evet" dedi

"Sen kim oluyorsun, benim tek bir babam var kimseyle evlenmiyorum,daha küçüğüm." Dedim.

Sırıtarak eline telefonunu aldı ve bir kamera kaydı açtı.Kayitta annemle babamın ağzı bantlı boğazına bıçak dayanmış olduğunu görünce kendimi tutamayarak bırak onları diye bağırmaya başladım.

"Şşş sessiz ol küçük hanım.Teklifimi kabul edersen aileni rahat bırakırım." Dedi

"Tamam kabul ediyorum ne yapacaksan yap fakat ailemi rahat bırak." Dedim istemeyerek.

"Oo bakıyorum hemen yola geldin." Dedi.

"Yarın sabah 10.30'da hazır olun düğününüz var." Dedi sırıtarak ve odadan çıktı.

"Ayaz bu da kim ne oluyor burda ne saçmalıyor bu adam" diye bağırmaya başladım.

"Sakin ol güzellik.Bu günler de Mutlu olduğumuz günler gelicek.Bi yuvamız olucak.Belki evde koşuşan çocuklar."

"BEN SENİN OLDUĞUN YERDE MUTLU OLMAM."Dedim.

"Çocukları bilmem ama eğer çok koşmak istiyorsan sen koşabilirsin." Diyip kolunu bırakıp evden çıktım.