❆MERAK❆

44 3 10
                                    

Medya: Menekşe KAYA (Kadir'in eşi)
İyi okumalar ❤

~AYBARS SOYKAN~2025~

"ALLAH KAHRETSİN YOK. NEREDE BU KIZ" diye bağırdım. Neredesin Asena.. Neredesin sevgilim...

"Tamam sakın ol bulcaz" dedi Demir.

"LANN 12 SAAT GEÇTİ ÜZERİNDEN YOK LAN YOK" diye bağırıdım. Sınırlarımın sonundaydım. "Telefonum nerede?" dedim Demir'e. Cebinden çıkardığı telefonumu verdi.

İlk önce Asena'yı aradım. Telefonu kapalıydı. Derin bir nefes verip. Uzun süredir aramadığım o numarıyı aradım. "Aybars sen beni ararmıyıdın?" dedi. Haklıydı uzun zamandır arayamamıştım.

"Özür dilerim komutanım. Son zamanlarda çok meşgulüm" dedim çekine çekine. "Meşgulsün... Ne gibi şeylerle" dedi. "Komutanım şu Kore'li mafyanın peşindeyiz ve.." dedim sona doğru sesim kısılmıştı.

"Biliyorum o piçi de bir sorun mu var?" dedi. "Evet, komutanım" dedim ve devam ettim. "Komutanım, Üsteğmen Asena KURT yani Albay Seyit KURT'un kızı o piç tarafından kaçırıldı" dedim.

"Onu kızı tanıyorum. O gelir merak etme" dedi ve telefonu yüzüme kapattı.

O gelirdi biliyorum ama genede merak ediyordu...

~ASENA KURT~

Yarım saattir plan düşünüyordum. Evet doğru duydunuz. Yarım saattir plan düşünüyordum. Üstümdeki elbise hiç bir planıma uymuyordu.

En mantıklısı yürüyerek kapıdan çıkmak.

Katılıyorum, Yun.

Kapının önünde durup saçından bir tane tel toka çıkardım. Kilidi tel tokalı ile zorlayarak açtım. Bu kadardı.

Uzun bir koridor vardı karşımda. Yürümeye başladım. Koridorda ki tek ses benim topuklu ayakkabımın sesiydi. İlerledikçe konuşma sesleri geliyordu.

Biraz yürüdükten sonra durdum. Elbisemin altına önceden sakladığım. Ses dinleme cihazı ve konum cihazını aktif hâle getirdim. Onların yanına sakladığım bıçağı elime aldım ve seri hareketlerle döndürmeye başladım.

Adımlarımı hızlandırıp konuştukları alana geldim. Gördüğüm tanıdık yüzlerle yüzümde memnun bir ifade oluştu. "Vayy vayy burda kimler kimler varmış" dedim keyifle.

Hepsi şaşkın şaşkın -en çokta Kwan- bana bakıyorlardı. "Sen.. Sen nasıl çıktın o odadan?" diye yükseldi Kwan. "Ahh Kwan.. Eski nişanlını hiç tanımamışsın" dedim yalandan üzüntü ile.

"Winter?"

Arkadan gelen ses ile o tarafa döndüm. Lara'da burdaymış.

Ayy ne güzel bir taşla bilemem kaç kuş vurduk.

Sahte bir şaşkınlıkla "Winter? O kim?" dedim. "Sen Winter değil misin?" dedi Lara. "Ben Winter değilim" dedim. "O zaman kimsin?" dedi çatık kaşları ile. "Ben.. Ben Kar Tanesi'yim" dedim emin bir ses tonu ile. Hepsinin -Kwan dışında- bakışlarında korku görmemle keyfim artı.

Keyifle "Ne oldu bir sustunuz. Yoksa korktunuz mu?" dedim. "Ne korkucaz senden tek kişisin zaten" dedi Diyar. Evet o da burdaydı. "Ben asla tek kişi değilimdir" dedim tok, emin ve kısık sesle.

Yüzümdeki keyifli gülümseme yavaşça soldu. Ve Kar Tanesi'nin gerçek yüzü geldi yerine. Bu sefer sesli tekrar ettim cümlemi. "BEN ASLA TEK DEĞİLİMDİR" sert sesimle.

Işıklar kapandı ve 5 dakika sonra geri açıldı. Hepsinin adamları yerde yatıyordu. "Ben size dedim ben asla tek değilimdir diye" ve bu sefer deponun kapısı şiddetle açıldı ve içeri Bozkurt timi girdi.

𝙆𝘼𝙍 𝙏𝘼𝙉𝙀𝙎𝙄̇Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin