Bölüm 9

2.5K 91 88
                                    

Belimde hissettiğim sıcaklıkla gördüğüm rüyadan yavaşça uyanmaya başladım. Birkaç saniye gözlerim kapalı bir şekilde yatmaya devam ettikten sonra esneyerek açtım uykulu gözlerimi.

Sıcaklığın kaynağını görmek için bakışlarımı aşağı çevirmemle belime sıkıca sarılmış yapılı kolları görmem bir oldu. Taylan bana arkadan hafifçe sarılmış, huzurlu bir şekilde uyuyordu.

"Hay ananı..." Sessizce mırıldanarak, ağır hareketlerle, Taylan'ı uyandırmadan yataktan kalkmaya yeltendiğim anda belimi saran kollar sıkılaşarak beni Taylan'ın kucağına bastırdı.

Birden Taylan'ın yapılı bedenine baskılanınca arkamdan kalçama dayanan büyük bir sertlik hissettim. Pijamanın üstünden bile büyüklüğünü fazlaca hissettiğim şeyin ne olduğunu anladığımda gözlerim kocaman açılırken soluğum kesildi.

Kıpkırmızı olmuş yüzümle nefes nefese tekrar kollarının arasından kalkmaya yeltendiğimde belimi saran kollar buna izin vermeyerek beni daha fazla bastırdı kendine.

Böyle olmayacağını anlayınca Taylan'ın uyanıp bana sarılmayı bırakması için yüksekçe bağırdım endişeli sesimle.

"Taylan!"

Seslendiğimi duyan Taylan'ın kapalı olan gözleri yavaşça açılırken dudakları kıvrıldı. Şerefsiz uyuyor numarası yapıyordu büyük ihtimalle.

"Günaydın bebeğim." dedi oyuncu ses tonuyla, kollarını hiç gevşetmeden. Ulan biraz daha dayasa pijamayı delecek, hiçbir şey olmamış gibi 'Günaydın' diyor.

Hala belimi sıkıca kavramış olduğundan yüksekçe bağırdım bıraksın diye.

"Bıraksana Taylan pestilim çıktı!"

"Birşey mi dedin?"

"Taylan!"

"Tamam tamam."

İki saniye düşündükten sonra sırıtmaya devam ederken belimi serbest bıraktı. Anında yataktan kalkarak nefes nefese birkaç adım geriledim. Soluğum kesilmişti resmen.

"Fark etmemişim bebeğim, uyuyordum."

Taylan kıvrılan dudaklarıyla yataktan doğruldu. Yüzüm kızardığından bakışlarımı ondan kaçırdığımda pencereleri fark ettim. Gördüğüm manzara karşısında gözlerim fal taşı gibi açılmıştı. Az önce panikten görmemiştim, dün gece pencereler dışarıdan siyah bir şeyle kaplanmış, mühürlenmiş.

Öylece pencereye baktım. Taylan'ın neden böyle birşey yaptığına anlam verememiştim. Dün kaçmaya çalıştığımda kızmamıştı bile. Bu sabah ise odanın pencereleri tamamen mühürlenmiş. Nedenini merak etmiştim. Dün kaçmaya çalıştım diye miydi? Gözlerim Taylan'a kaydı. Gerginliğimi belli etmeyerek konuşmaya çalıştım ama ses tonumdan anlaşışıyordu tedirgin olduğum.

"Pencereleri neden mühürledin?" dedim kısık sesimle.

Taylan'ın gözleri pencereye dönerken yüzündeki sırıtış yavaşça solarak yerini daha ciddi bir ifadeye bıraktı. Derin bir nefes çekerek ciddi ifadesiyle dudaklarını araladı.

"Daha önce yapmam gereken bir şeyi yaptım, Asrın."

Hiçbir şey söylemeden durgun ifademle yeşil gözlerinin içine baktım. Bu ifademi görünce Taylan ortadaki gerginliği kaldırmak için daha sakin bir ses tonuyla tekrar konuştu.

"Hadi kahvaltıya inelim."

Elini bana uzatarak bana doğru bir adım attığında ben de geriye doğru bir adım attım. Kahvaltı istemiyordum. Sadece buradan kurtulmak istiyordum artık. Bir plan yapıp kaçmam lazımdı bu esaretten. Özgürlüğümü özlemiştim. Taylan beni korkutuyordu.

İki adımda karşıma geçip bileğimi kavradı hemen.

"Sakinleş Asrın. Hadi kahvaltıya inelim." dedi tuttuğu bileğimi nazikçe okşarken.

Masada oturmuş, bakışlarımı etrafta gezdiriyordum. Sadece yatak odasındaki değil, artık hangi ara yapmışsa bütün pencereler mühürlenmişti. Pencereler dışarıdan sihah bir şeyle kaplandığından çok az ışık giriyordu içeriye. Bu yüzden lambanın ışığında oturuyorduk. Sözde kahvaltı ediyorduk ama bana akşam yemeği gibi gelmişti.

"Asrın?"

Duyduğum sesle solgun bakışlarımı Taylan'a çevirdim.

"Hadi bebeğim kahvaltını et."

Şu anda onunla uğraşmak istemiyordum. Sesli bir cevap vermeden kafamı salladım. Elimi çay dolu bardağa götürerek bir yudum içip masaya geri bıraktım. Mutfağın içindeki hava zaten dibinde olan modumun suyunu çekmesini sağlamıştı.

"Hadi aç ağzını. Kuş gibi kaldın."

Taylan çatala batırdığı peyniri ağızıma götürdüğünde başımı hafifçe geri çektim ilk önce. Ama sonra sıkıntılı bir nefes çekip peyniri ağzıma alarak yavaşça çiğneyerek yuttum.

Acaba şansımı deneyip üzgün, pişman bir tonda konuşsam pencerelerdeki mühür ve kaplamaları kaldırırmıydı? Denemeye değerdi. İkinci peynir dilimini çatala taktığı sırada dudaklarımı aralayarak üzgün bir tonda konuştum.

"Taylan, lütfen aç şu pencereleri. Geriliyorum böyle. Birdaha kaçmayacağım."

Süper inandırıcı konuşmam Taylan'ı ikna etmeye yetmemiş olacak ki kesin öyledir der gibi yüzüme baktı ve başını olumsuz anlamda salladı.

"Olmaz Asrın. Bahçeyi gördüğünde kaçmak istiyorsun. Pencereleren en azından şimdilik böyle kalmalı."

"Lütfen."

Bilerek üzgün çıkardığım ses tonumdan sonra iki saniye düşündü sonra dudaklarının kenarı tekrar kırıldı.

"Bu kadar çok istiyorsan belki. Ama karşılıksız olmaz, ne vereceksin karşılığında?"

Ne mi verecektim? Ulan sapık.

"N-ne istiyorsun karşılığında?"

"Ne istediğim belli değil mi?" dedi masadaki elini bana doğru uzatıp saçlarıma götürürken. Zaten kıvrılmış olan dudakları daha da kıvrılırken kısık bir tonda konuştu.

"Seni istiyorum karşılığında. Her anlamda istiyorum seni. Kendimi tutmaya çalışıyorum ama artık zorlanmaya başladım, Asrın."

"N-ne?"

Beni istediğini biliyordum ama son cümleyi duyduğumda soluğum kesildi, içimdeki tedirginlik ve korku iyice yoğunlaşmaya başladı. Hızla masadan kalkarak geriye birkaç adım attım.

"Asrın."

Taylan da hiç vakit kaybetmeden ayağa kalkıp hızla bana doğru adım attığı sırada dışarıdan gelen araba sesiyle ikimiz de olduğumuz yerde donakaldık.

Araba mı?

İnanamayarak bakışlarımı siyahla kaplanmış pencereye döndürdüğümde dışarısını göremedim ama duyduğum korna sesiyle olduğum yerde sıçradım.

Birisi gelmişti. Vakit kaybetmeden yardım istemeliydim!

Selammm sonunda yoğun hafta bitti bölüm atmaya devam. Kapak resmine ne koysam karar veremiyorum bu arada :( Şu anki kapak iyimi sizce, nasıl birşey olsun??

Bu arada Taylan ve Asrın için medya koymuyorum kendiniz hayal edin istiroyum. Beğenmeyeceğiniz veya hayalinizdekine zıt bir fotoğraf koyarak okuma hevesinizi kırmak istemiyorum.

İsterseniz yine koyarım ama♡

Sağlıklı kalın...

YAPMA! | BxBHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin