KADERİN ÇİZDİĞİ YOL

7.Bölüm

İyi okumalar ❤️

" Mert.. Mert Sağzam." bu isim dudaklarımdan çıkmasıyla masada olan gözleri şimşek hızıyla gözlerimi bulmuştu.

Ve ilk defa o gözlerde sinirin katman karası halini görmüştüm. Mavi hareleri sinirden adeta koyu laciverte dönmüştü.

***

Korkuyla derin bir nefes alırken Aslan beyin neye bu kadar sinirlendiğini anlayamamıştım. Çoğu zaman Mert ve annesi tarafından sinirli gözlerle bakılmasına alışmıştım ama şimdi hiç tanımadığım bu yabancıya ne yapmıştımda sinirlendirmiştim acaba?

Bazen hata yapmasam bile karşı taraf sinirlenince kendimde hata aramaya başlar olmuştum ve şuanda onu yapmaya çalışıyordum. "Ne dedin sen?" tıslamaya benzer sinirli sesle düşüncelerim toz bulutu gibi dağılırken sorduğu soruyla öylece kalmıştım. Sahi ne demiştim ben. O kadar sinirli duruyordu ki Aslan bey ne yapacağımı şaşırmış bir durumdaydım. Aslan bey ayağa bir hışımla kalkıp
" Oruspu çocuğu bilerek gönderdi seni" diyip odada sinirle volta atmaya başladığında oturduğum yerde küçüldükçe küçülüyordum. Neye bu kadar sinirlendiğini asla anlayamıyorum.

"Mert nerde şimdi?" ne alakaydı Mert şimdi? Aslan bey Mert'i tanıyormuydu?

"Hapiste tutuklu ama Cemil amca yakında çıkıcağını söyledi boşanma davasını açmış ama" korkuyla tekrar ondan başanacağımı söylemeden edemedim. Mert büyük bir ihtimalle Aslan beyede kötülük yapmıştı ki bu kadar sinirlendi. "O Cemil'in belasını sikiyim." elini cebine atıp telefonu çıkartarak bir şeyler yapıp kulağına yasladıktan sonra "Emre çabuk bana gel" diyip telefonu kapatıp çalışma masasına fırlatırcasına atıp "Ceylan sen çık şimdi" derken siniri sesine yansıyordu. "Biz gidelim mi?" aklıma tek gelen bizi burada istemediği için bu kadar sinirli olmasıydı söylediğim cümleyle sert bakışlarıyla göz göze gelmemle bakışlarımı kaçırdığımda "Nereye gidiyorsun?" dediğinde omzumu silkip "Şey bizi istemediğiniz için sinirlenmiyor musunuz?" dediğimde yüzünde gerçek olmadığını fark ettiğim bir gülüş belirdi.

"Ceylan konu siz değilsiniz asla olmayacaksınız söz konusu kim olursa olsun sen bana geldin ve ben seni korurum konu Cemil ve yandaşçısı olucak oruspu çocuğu." derin bir nefes alarak tam karşıma geçip oturarak "Şuan çok sinirliyim o yüzden odadan çıkmanı istedim. "dediğinde Cemil amcaya neden küfrettiğini anlayamamıştım ama daha fazla bir şey demeden başımı olumlu anlamda sallayıp" Ben çıkıyim mi o zaman? "dediğimde başını olumlu anlamda sallayıp" Çık sen ben bu olayları hallettikten sonra senin boşanma işinide halledicem en kısa sürede boşanıcaksın "dediğinde gülümseyerek" Teşekkür ederim "diyip daha fazla bir şey demeden odadan çıktım.

Aslan beyin bize verdiği odaya girip uyuyan kızımı gördüğümde onu rahatsız etmemek için camın önünde bulunan koltuğa ilerleyip oturdum. İçime derin bir nefes alarak sonu gözükmeyen ormanın derinliklerine bakarak düşünceler denizinde boğulmaya başladım.

Anladığım kadarıyla Mert Aslan beye de zarar vermişti bu cepteydi peki Cemil amca bu işin neresindeydi? Neden ısrarla beni Aslan beyin yanına göndermişti? Bir oyun oynanmıştı ve ben bu oyunun içinde sadece bir piyon olarak kullanılıyordum ama neden?

Çekmeceye attığım telefon aklıma gelirken hızla oturduğum yerden kalkarak çekmeceyi açıp telefonu elime aldım ve açarak lazım olur diye ezberlediğim Cemil amcanın numarasını tuşlayıp tam arayacakken Aslan beyin ona karşı o kadar sinirlenmesi aklıma gelmişti onu ararsam tüm sinirini üstüme çekmezmiydim? Vazgeçerek telefonu elimden bırakıp koltuğa gökyüzünü görücek şekilde uzandım.