Until you. VOLTOOID

56.

Alyssa wordt langzaam wakker. Haar hoofd doet pijn. Ze kijkt om zich heen en vindt zichzelf in haar bed. Wanneer is ze hierheen gekomen? Waarom is er zoveel licht in hun kamer? Ze kijkt naast zich en vindt Farid niet liggen. Ze probeert te denken, maar niets komt meteen in haar op. Alsof ze gisterennacht helemaal vergeten is. 

Ze drukt zich uit het bed en knoopt haar badjas stevig dicht, die wat losjes werd door het slapen. Ze wandelt de kamer langzaam uit. Ze wandelt de trappen langzaam af naar beneden. Ze wilt naar de woonkamer, ze stopt aan de deuropening van de woonkamer. Ze ziet Farid slapen op de zetel. Ze ziet meteen ook de fles met het sterke drank. Dat verklaart haar hevige hoofdpijn en het feit dat ze zich niet zoveel kan herinneren. 

Ze wandelt langzaam naar Farid toe en kijkt naar hem. Hij is aan het slapen. Waarom slaapt hij op de sofa? Hij zou nooit op de sofa slapen. Daar is hij te koppig voor en te netjes voor. 

Alyssa wandelt naar de bak met de dekens en neemt er een. Ze wandelt dan terug naar Farid en plaatst de deken over hem heen, en op dat moment wordt hij wakker. Alyssa laat meteen het deken los, ze voelt zich betrapt. 

'Euhm- ik wou je niet wakker maken.' Zegt Alyssa zachtjes. Farid drukt zich recht en kijkt om zich heen. Hij kijkt dan op zijn horloge en ziet hoe laat het is. 

'Oh- nene, ik heb mij verslapen.' Hij drukt zich meteen van de zetel en strekt zich uit. 

Ik kijk naar hem en zie hoe hij zich zo groot mogelijk maakt. Hij geeuwt een beetje en haalt dan zeer diep adem. Ik voel me ongemakkelijk, zeker nadat ik niet weet wat er gisterenavond allemaal gebeurd is. Waarom slaapt hij op de zetel en ik in mijn bed? Is er iets gebeurd? Ik kan me wazig herinneren dat we samen zaten op de grond, maar wat heb ik allemaal vertelt?

'Waarom ben je op de zetel aan het slapen?' 

Farid doet alsof er niets is. 'Nee, gewoon- ik was te lui om naar boven te lopen.' Lacht hij. 'Te lui?' Dat was ongewoon, Farid is nooit lui, hij zou de wereld aflopen om niet op de zetel te slapen. Dat vindt hij maar niets, hij houdt ervan om in een bed te slapen, hem zal je nooit vinden slapen op een sofa. 

'Heb je goed geslapen?' 

Ik reageer niet meteen op zijn vraag. Ik wandel van de zetel weg. Ik wil mij herinneren wat er allemaal vertelt werd, maar het lukt mij niet meteen. 

'Heb jij mij naar boven gebracht?' Vraagt Alyssa meteen. 

Farid was heel goed in het beheersen van zijn emoties en zijn gezichtsuitdrukkingen. 

'Je bent op je eigen voeten naar boven gewandeld hoor, ik heb je enkel een beetje geholpen, meer niet.' 

'Hmm-oke,' Reageert ze zachtjes. 

'Ik- ik herinner me niet zoveel van gisteren eigenlijk.' 

Herinnert ze zich niets? Dacht Farid? Herinnert ze zich niet wat ze allemaal tegen hem vertelt heeft? 

'Oh- ik kwam laat thuis hoor, maak je geen zorgen. We hebben eventjes gezeten en gebabbeld- meer niet.' 

Alyssa kijkt enkel naar hem. 

'Als jij mij naar boven gebracht hebt- ik bedoel- geholpen hebt- hoezo ben jij dan beneden?' 

Oh, crap- daar had ze hem. Slimme zet van haar. 

'Ik moest nog wat werk verrichten- er zijn wat problemen op het werk en- ja- vandaar.' Alyssa knikt goedkeurend. Het lijkt erop dat ze hem geloofd. 

'Oké-' Ze wandelt terug naar de deuropening van de woonkamer en net wanneer ze weg wilt wandelen, stopt ze en draait ze zich om. Ze kijkt naar Farid.