Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Vira 16 yaşında
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Nehir 18 yaşında
Yine herzamanki gibi odamda ders çalışıyordum ah şu eğtim hayatı cidden bazen çok yoruyor Gelecek için yapıcak bir şey yok
Elimdeki kalemi testin üzerine bırakıp sağ tarafımda duran kahvemi alıp yavaşça yudumluyordum Yan odadan gelen yüksek ses müzikle yüzümü buruşturdum Ah lanet yine başlamıştı işte Gözlüğünü çıkarıp kenara koymuştum Gözlerimi ovuşturup kulaklarımı kapatmıştım ama ses hala aynıydı
Ah üvey ablam nehir ondan çok çekiniyorum gördüğüm kadarıyla davranışları beni ürkütüyordu garip kızdı Yaklaşık 6aydır aynı evin içerisindeydik Çok fazla iletişimimiz yoktu aynı evde yaşamamıza rağmen iki yabancıydık akşam yemeklerinde ve ya okuldada ara sıra denk gelirdik o zamanlar görürdüm onun dışında pek görmezdim
Test çözmekten sıkılıp oturuduğum yerden kalkıp yatağıma adımladım Kendimi yüz üstü yatapa atıp esnedim Gözlerimi kapayıp düşünmeye başladım
Babamla bayadır görüşmüyorduk annem evlendikten sonra böyle olmuştu sadece bunla kalmayıp derslerimde vardı...
Yatakta oturur pozisyona gelip üzerimdeki kısa kolluyu çıkartmıştım Bugünde ayrı bir sıcak vardı yine düzgün ders çalışamayacaktım off
Kapımın tıktıklanmasıyla annem olduğunu sanıp hiç bir geri giyinme çabasında bulunmadan Kapıyı açmıştım "Efendim ann-" dememe kalmadan gördüğüm kişiyle kalmam bir olmuş
Çok sevdiğim üvey ablacığım karşımda bana o sert bakışlarını sunuyordu rahatsızca yerimde kıpırdanım gözlerinin göğsümde gezdiğini farketmiş tim elimi göğsüme koyup biraz kapatmaya çalışmıştım refleksle benimle göz göze gelince bir süre durup öyle bakmıştı en sonunda tabi başka yerlere bakmaya başlayınca boğazını temizlemişti
"Aa ben şey için geldim" Kaşlarını çatıp hala bana dik dik bakarken nasıl konuşabileceğimi düşünüyordum
"Ne için gelmiştin nehir abla" öyle bir içten konuşmuştumki sesimin nereye kaçtığını anlayamamıştım gerginlikle ellerimle oynuyordum ve ne diceğini bekliyordum
Hala gözlerinin ara ara göğsüme kaydığını farkındaydım bu sefer elini ensesine atıp "Ben sonra geleyim müsait değilsin sanırım" Diyip iki adım geri çekilmişti bende kapının arkasına geçip "İstersen gelebilirsin nehir abla" Demiştim
Nedensizce nehir abladan çok çekiniyordum daha önce hiç odama bile girmediğine emindim O kadar çok yabancıydık ki birbirimize
"Yok ben girmeyeyim sadece tahta kalemi varmı diye soracaktım"
Demişti yavru köpek bakışıyla aynı zamanda bir o kadarda sertti bakışları
"ah tabi bir bakayım sen burda bekle"
Kapıyı açık bırakıp çalışma masama doğru ilerledim Çekmecelerimin birinde kutunun içinde tahta kalemi olucaktı hatırlıyordum Çekmecelere bakmaya devam ederken arkadan nehir ablanın adımı söyleyince olduğum yerde sıçramıştım
'Vira. Bulamadın mı"
Gözlerim hemen kısa kollumu aramaya başlamıştı neyseki oturduğum koltuğun üzerine atmışımki hızla üzerime geçirip arkamı dönmüştüm
"Buldum buldum"
Diyip kalemliğimdeki siyah tahta kelemimi almıştım kapının ordan bana bakıyordu içeri girmemişti
Nehir ablaya kalemi vermiştim "Daha sonra yenisini sana alırım"
Gergince gülümseyip "Teşekkürler gerek yok nehir abla"
Kafasını sallayıp gitmişti Gittikten hemen sonra direkt kapıyı kapatıp yüzümün kızardığını hissetmiştim üzerimdeki kısa kolluyu geri çıkartıp yatağa kendimi geri atmıştım
Nehir ablamın verdiği enerji o kadar baskındı ki ondan ürkmem normaldi hele ki o bakışları garipti Artık uyusam daha iyiydi vakit hiç geçmiyordu böyle
