1. Bölüm

49 6 9
                                    

Defninin ağzından
Ben defne soylu 17 yaşındayım lise 3'e gidiyorum. Derslerim iyidir zeki kızım zaten. Ablam var adı Asya siz abla dediğime bakmayın benden 2 yaş büyüktür. Bugün arkadaşlarıyla konsere gidecek. Annem ve babam büyük bir şirkette çalışıyor. Fazla zengin sayılmayız orta halli bir aileyiz. 6 katlı bir apartmanın 5. Katında oturuyoruz. Neyse ki benim ve ablamın odası ayrı. Saatlerdir derslerime çalışıyorum çünkü lise 3'ün dersleri zor ve seneye üniversite sınavı var. En iyisi bu kadar ders çalışmadan sonra biraz film izlemek zaten saat 21:00 olmuş. Zaten annem ve babam iş gezisine işviçreye-ımmmmm çıkolata ülkesine-gittiler yani bugün eve gelmeyecekler. Filmi romantik komedi seçtim şimdi acılı bir aşk filmi izleyip saatlerce ağlayamazdım. Filmi takmadan önce mutfağa gidip kendime Mısır patlattım ve en sevdiğim içecek olan portakal suyunu koydum çok becerikliyimdir (!). Ehhhh artık filmi izlemek için hazırdım. Filmi başlatalı iki dakika olmadan dış kapıdan sesler gelmeye başladı. Korkmaya başlamıştım çünkü evde tektim ve hırsız gelirse yapabileceğim hiçbir şey yoktu.
Ben sessizce odama geçtim dolaba saklanacaktım zaten çoğu kız gibi alışverişi makyaj yapmayı felan da sevmezdim o yüzden dolabım da tıka basa dolu değildi. Evet evet en doğru karar buydu.
Hızlı ve sessizce dolaba gidim biraz sıkışsam da sığdım. Odama doğru gelen ayak seslerini işittim. Evet evet haklıydım hırsız gelmişti Zeki kızım dedim ya ama şu an haklı olmamın hiç bir önemi yoktu. Dolabın kapakları hafif aralıktı ve hırsızın beni göremediğine edindim ama ben onu görebiliyordum.
Siyah bir kar maskesi vardı ama gözlerini görebiliyordum. Yeşildi benim gözlerim de yeşilde ama onun gözleri daha önce hiç görmediğim tonda bir yeşildi yeşil ve mavinin karışımı gibiydi sanki ona bakınca hem yemyeşil çimenleri hem de masmavi gökyüzünün de görebiliyordunuz. Hey! Ben ne diyorum ya evime gelen hırsızın oturmuş gözlerini inceliyorum. Galiba çok ders çalışmaktan kafayı yedim tövbe tövbe ya!
Hırsız dolaba arkasını döndü ve laptobumu ve masanın üzerindeki tabletimi aldı. Hey! O tablette benim kuzenim elfinde resimlerim vardı. Kuzenim eflin isviçrede -evet yazarınız isviçre hayranı- ailesiyle birlikte yaşıyordu. Hırsız odadan çıktı ve dış kapıdan bir kapıdan kapanma sesi geldi ama ben emin olmak için 5 dakika daha bekleyip odadan çıktım. Sırayla tüm odaları gezdim hepsi dağınıktı. Önce polisi ardından ablamı ve annemleri aradım. Annem durumu biraz abarttı ve hemen gelmek istedi ama babam onu durdurdu ve iki gün sonra burada olacaklarını ve ablamla benim okuldan
Çıktıktan sonra direk eve gelmemiz ve evden çıkmamamız gerektiğini söyledi. Ablam zaten hemen eve geldi.
Offfffffff bu nasıl bir gün böyle neyse yarın okul var saat zaten 01:39 olmuş en iyisi uyuyayım.

Kalp hırsızıHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin