BU BÖLÜMDE KÜFÜR VAR SÖYLİYİM
X: Ben.. Jose Manuel Gonzales.
Aoto: Güzel şaka lütfen bir daha olmasın.
Ve aramayı sonlandırdım.
Celia: Ne oldu?
Aoto: Şaka seviyesi sıfır olan biri arayıp 'Ben Jose Manuel Gonzales' dedi.
Zoe: Ne?
Aoto: Ne demek ne?
Zoe: Sen versene şu telefonu.
Zoe benden telefonu aldı. Şifremi biliyordu. Telefonu açtı ve az önce beni arayan numarayı aradı. Telefon kısa süre çaldı. Ve arama yanıtlandı. Zoe telefonu hoparlöre aldı.
J: Alo?
Z: Merhaba kimsiniz? Kardeşimi aramışsınızda.
J: Zoe..
Z: Adımı nerden biliyorsunuz?
J: Asena çok büyümüşsün kızım.
Z: Bana kızım demeyin. Kimsiniz?
J: Jose Manuel Gonzales.
Z: Peki tamam kanıtlayın.
J: Saat 8'de parka gelin.
Z: Peki tamam.
J: Asena.
Z: Efendim?
J: Larin ve Gökalp'te gelsin.
Z: Peki. İyi akşamlar.
J: İyi akşamlar güzel kızım.
Ve Zoe telefonu kapattı. Bu civarlarda bir tane park vardı.
Zoe: O değil. O değil. O değil.
Zoe o değil diye sayıklamaya başladı. Jose Gonzales en çok Asena'ma hasar vermişti. Ve o hasarlar yıllarca kalmıştı. Asena'nın yüzünü ellerimin arasına aldım.
Aoto: Değil. O değil. O bizimle öyle konuşmaz. O bize asla Türk isimlerimizle hitap etmez.
Zoe: Gökalp o değil. O bizim babamız değil.
Celia: Bizim babamız yok! Hiç bir zamanda olmadı!
Celia bağırarak konuşuyordu.
Zoe: Gökalp saat kaç?
Aoto: 19:47.
Zoe: Çıkalım.
Aoto: Gitmesek?
Zoe: Gidicez. Ben gidicem. Beni tek bırakmayacaksınız biliyorum.
Celia: Bırakmayacağız.
Zoe: O zaman çıkıyoruz.
Gökay'ın yanına gittim.
Aoto: Abicim bizim biraz işimiz var siz oyun oynayın acıkırsanız beni ara olur mu?
Gökay: Tamam abicim.
Aoto: İyi eğlenceler abicim.
Gökay: Sağol abi.
Gökay'ın yanından ayrıldım ve evden çıktık. Çocuklarda bizimle geliyordu. Onlar uzakta oturacaklardı. Parka varmıştık.
J: Hoş geldiniz çocuklar.
Onun fotoğrafınıda yanıma almıştım. Ve oydu. O buradaydı. Zoe fotoğrafa ihtiyaç duymadan hatırlamıştı.
Z: Ne o açtığın yaraları kapatmaya mı geldin?
J: Kızı-
Z: Konuşma! Ya senin yüzünden baba nedir nasıl bir şeydir bilmiyoruz. Baba sevgisini yaşatmadın. Yıllarca yaralar açtın o yaralar sen gidince geçer sandım. Ama olmadı! O yaralar kabuk bağladı. Neden geldin? 11 sene boyunca neredeydin!? Tekrar mı yara açıcaksın? Senden görmediğim baba şevkatini O'ndan gördüm.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Yaşam ZenOto
Sonstiges"O benim yaşamım oldu." "Çinli kız." "Türkistanlı." Arkadaşlar ilk hikayem olduğu için saçma olabilir şimdiden kusura bakmayın. Okurken takmayın can sıkıntısından yazdığım bir hikaye. 2 yıl sonra karşılan yakın arkadaşlar ve yaşadıkları
