ATEŞ (Gerçek ailem)

0.4

Arkadaşlar biliyorsunuz ki babam ameliyat olmuştu ve bu ameliyatta reçetesine yazılmayan bir ilaç yüzünden akciğerlerinde bir sorun çıktı ve yeniden hastaneye kaldırılmak zorunda kaldı.

Bu süreçte bende teyzemlerde kaldığımdan dolayı bölüm yazamadım ama şimdi yeniden buradayım ve bu bölümle tekrar kitabı yazmaya başlıyorum.

Keyifli okumalar....

****************************************************************************************************************

Bu anlar cidden yaşandı mı?

Ben onlarla gerçekten iş görüşmesindelermiş gibi bana bu numaradan ulaşabilirsiniz demedim değil mi?

BU CRİNGELİĞİ YAPMADIM DEĞİL Mİ?

O odadan çıkıp eve geldiğimizde yaşananları düşündüp yaşanmamış olmalarını dilemekten başka şansım yoktu ama Acar Bey, bu dileğimi dilememe izin vermeden yüzüme bakıp, adeta götü yırtılırmışcasına gülünce, bu anı yaşadığımı anlayıp utanmaya başlamıştım.

Hayır yani bir insan daha birkaç dakika önce tanışmış olduğu ailesine nasıl böyle bir cümle kurabilir.

Aklım almıyor fakat bu cümleyi bir başkası değil BEN KURDUM.

UTANÇÇ.

her neyse.

Zaten bana bu numaradan ulaşabilirsiniz dememe rağmen onların aramalarını cevapsız bırakmıştım.

Al işte yine utanmaya başladım.

Bu DNA testi olayının üstünden 2-3 hafta kadar belki de daha fazla zaman geçmişti ve evet ben bu süreçte gerek olmadıkça konuşmayıp durum değerlendirmesi yapmıştım. Bu durum değerlendirmesini yaparken sadece albayın aramalarına cevap vermiştim.

Ama beni telefonumda kayıtlı olmayan bazı numaralar daha aramıştı ve bunları abi takımı olduklarını düşünüyordum.

Şuan ne mi yapıyordum, mutfakta üstümde yeşil, göğüsünün üstünde çiçek arması olan pijama takımım ve ev topuzumla kendime tatlı yaparken yaklaşık hergün yaşadığım durumlardan birini yani 'ASİL' ailesinin telefonumu nasıl taciz ettiklerini izliyordum. Üşenmeden hergün ailede ki her kişinin telefonundan ayrı ayrı 3 kez aranıyordum ve bu üçüncü tekrardı ve telefonumda kayıtlı olmayan numaraların birinden gelen bir aramaydı ben de açıp açmamayı düşünüyordum, en sonunda bir karara vardım.

Telefonu açtım.

Hiç konuşmadan nefes alışveriş seslerimizi dinliyorduk ama o en sonunda konuşmaya karar vermişti.

?- Abla

Ben- Kimsiniz?

Tekrardan nefes alışverişlerimizi dinlediğimiz dakikalarda dinlediğim nefes seslerinin acıyla çevrelendiğini anlamıştım ve sonunda tekrar konuşmaya başladı.

?- Kardeşinim ben. Ateş.

Ben- Bir sorun mu var Ateş? Kimseye birşey olmadı değil mi?

Ateş- Kimseye birşey olmadı abla ama ben seni merak ettim ondan arıyordum. Rahatsız ettim değil mi? Kusuruma bakma sen benim. Ben seni merak ettim abla. Görünüşünü, sesini, davranışlarını herşeyini merak ettim ben senin.

Bende bu isteğini geri çevirmek istememiştim ve telefonu yüzüne kapatıp onu görüntülü aramıştım. Tabii bir süre açmasını bekledim yalan yok ama bu sürede telefonumu yaslayabileceğim bir yer bulmuştum ve bulduğum yer mikrodalganın üzerinde duran tost makinesinin köşesi olmuştu. O da sonunda transtan çıkıp cevaplamıştı aramamı.