EGE İLE BABA

Bölüm 10

Selammm çekirdek tayfa,naber??

2 ay sonra

Ege yaptığı resmi havaya kaldırdı ve masasının bir ucunda resim çizen babasına gösterdi.

Bu iki ayda tamamıyla yürüyordu artık.
Fakat bazen hâlâ babasına naz yapıyordu.

Ardanınsa canına minnetti.

"Bak babaa nasıl olmuuşş??"

Arda kafasını, çizdiği projeden kaldırıp oğlunun çizdiği resime baktı.

"Harika olmuş bebeğim."

"Teşekkür ederim babacığım."

"Her zaman oğlum."

Arda yaşadığı dejavuyla, gözleri dalıp gülümsedi.

Oğlu büyümüştü.

Ege oturduğu sandalyeden indi. Pıtı pıtı adımlarla babasının yamacına dikildi.
Arda ise vakit kaybetmeden sandalyesini ayaklarından destek alarak geriye iteleyip, bacaklarını ayırıp birini patpatladı.(YN:BUNU YAZMAZSAM ÖLÜRDÜM)

Ege yine pıtı pıtı yanaşıp yan bir şekilde babasının kucağına oturdu.

"Baba."

Arda iki elini kendi yanaklarına saran oğluyla gözlerine baktı ve alnına kocaman bir öpücük bıraktı.

"Oh! Efendim bebeğim??"

"Teşekkür ederim."

"Ne için aslanım??"

Ege omuz silkti bu soruya. Bilmiyordu. İçinden gelmişti.

Kollarını iki yana açıp kocaman sarıldı Ege.

Arda da vakit kaybetmeden kollarını oğluna doladı.

"Güzel oğlum benim,bir tanem,aslanım."

"Güzel babam."

Arda kafasını kaldırdı ve oğlu ile göz göze geldi.

"Acıktın mı aslanım??"

"Evet baba,çookk."

"Hadi o zaman yemeğe gidelim. Sen de ne yemek istediğini düşün bebeğim."

"Buldumkine bile."

"Neymiş oğlum??"

"Pasta."

"Onu yemekten sonra yeriz bebeğim. Şimdi açız, önce yemek,anlaştık mı??"

"Anlaştık baba."