"ZENGİN"(ARA VERİLDİ!)

•1•

Alarmın sesiyle yatağımdan fırladım.Hangi ara bu lanet olası alarm sesi bu kadar yüksek olmuştu ki?

Örtüyü üzerimden attım.Çok fazla terlemiştim.O sırada içerden gelen bağırma sesleri kulaklarımı doldurdu.Ah kahretsin yine o gelmiş.Babamın borçlandığı adam.

Maddi durumumuz pek iyi değil.Daha doğrusu berbat.Lanet olsun!Umarım bir şey yapmaz.

Salona doğru yürüdüm.Evet,salondalardı.Kafamı uzattım.Kimse beni görmemişti.Annemin gözleri dolmuştu.Daha fazla dayanamadım.İçeri girdim.Ailemi üzmesine asla izin veremem.Onlar benim bu dünyadaki en değerli varlığım.

"Tamam!Ben hallederim."dedim.
Adam küçümser bir bakış attı.Nefret ediyorum şu adamdan.

"Peki Deniz.Paranın yarısını getirmen için 10 günün var."dedi ve kapıya ilerledi.Kapıyı çarparak çıktı.

Babam ve annem anlamamış bir şekilde bana bakıyorlardı.

"İşe giricem.Sonuçta 18 yaşındayım değil mi?"dedim.Babam başını kaşıdı.Yaşadıkları çok zor olmalı.Biraz sessizlikten sonra ayağa kalktım ve

"Kahvaltıyı ben hazırlarım." dedim.Mutfağa gittim.Annemin hıçkırıkları içerden duyuluyordu.Ah lanet olsun.Annemin ağlamasına dayanamıyorum.

Kahvaltı hazırdı.Belki masada salam,pastırma,sucuk olmasa da bence çok güzel görünüyordu.

Annemi ve babamı çağırdım.Annem biraz da olsa mutlu görünüyordu.Ah kimi kandırıyorum?Biraz bile mutlu gözükmüyordu.

Kahvaltı ettiğimizde annem bulaşıkları kendisinin yıkayabileceğini söyledi.

Odama gittiğimde ilk işim telefona sarılmaktı.Rehberimdeki herkese

"Bir iş arıyorum.Bildiğin bir yer var mı?"
Mesajını attım.

En sonunda 5 mesaj gelmişti.Yarın hepsinr gidecek,başvuruda bulunacaktım.Ama şimdilik hazırlanmam gerek.Saat 14.00'da Helin'le buluşucaz.

Helin çok iyi bir kız.Onunla lise 3'de tanışmıştık.Ve hala görüşüyoruz.

Altıma siyah bir şort,üstüme de bir tişört giydim.Saat 13.30'du.

Anneme ve babama sarıldım ve dışarı çıktım.Otobüs durağına yürüdüm.5 dk sonra bir otobüse bindim.

Helin beni buluşacağımız kafenin önünde bekliyordu.Yanına gittim ve sarıldım.Helin mutsuz görünüyordu.Birşeyinin olup olmadığını sordum.

"Aslında var ama ilk önce oturalım."dedi.Gerçekten çok tuhaftı.Sanki suçlu gibi...

Garson geldiğinde içecek birşeyler sipariş ettik.

En sonunda konuşmaya karar verdi.

"Şey Orkun var ya..."

"Evet?Ona birşey mi oldu yoksa?"

"Biz onla çıkıyoruz."

"Ne!?"

Orkun benim bu hayattaki tek aşkım.İlk ona aşık olmuştum ben.Ve Helin bunu bile bile nasıl onla çıkabilir ki?

"Şaka mı yapıyosun Helin?Eğer bir şakaysa hiç komik değil."

"Hayır."dedi.

Çantamı aldım ve hızlı adımlarla yürümeye başladım.

BUNU BANA NASIL YAPABİLİR?

MERHABALAR!YENİ KİTABIMI UMARIM BEĞENMİŞSİNİZDİR.YB 3 YORUM 5 VOTEDEN SONRA GELİR.