Reflection-Aslaz

Kayıp Sokak Kızı-2

Selamm!

Yeni bölümle karşınızdayım..

Umarım beğenirsiniz🤍

------------------------------------------------------------

Kuliste saatini beklerken telefonunun çalmasıyla yerinden kalktı Asi. Cesur'un aradığını görünce sevinçle açtı telefonu. Sahneye çıkmadan önce kardeşiyle konuşmak iyi geliyordu.

"Kardeşlerin bir tanesi."

"Güzelim, nasılsın diye bir aramak istedim?"

"İyiyim, bekliyorum işte. Sen ne yaptın, işin nasıl geçti?"

"Nasıl olsun be kızım, yorucuydu. Neyse, bak, bugün işim erken bitti diyorum ki geleyim. Hem seni dinlerim hem çıkışta bir güzel yemek yeriz." Asi sorgulamadan edemedi. Normalde kendisi, Cesur'un onu dinlemeye gelmesi için zorlar, Cesur ise "Benim ne işim olur öyle yerlerde" diyip gelmezdi, ama bozuntuya vermek yerine onayladı kardeşini. "Tamam, o zaman geç kalma, ama bak."

"Tamam, güzelim. Merak etme, saat 9'da oradayım. Hadi görüşürüz." Asi telefonu kapattıktan sonra aklına Tolga geldi. Acaba sorun eder miydi? Sonuçta bu akşam özel bir kutlama vardı. Tolga'ya sormak için kapıyı açıp dışarı çıkacağı sırada kapıda Alaz'ı görmeyi kesinlikle beklemiyordu. Alaz'a sorgulayan gözlerle baktı. Alaz ise yakalanmanın verdiği mahcubiyetle elini saçlarına götürdü.

"Bir şey mi istemiştin?" Asi'nin sert sesiyle boğazını temizledi. Ne diyebilirdi ki? Düzgün bir şekilde konuşup kızdan özür mü dilemeliydi, yoksa Alazlığını yapıp kızı sinir mi etmeliydi? İkinci seçenek kulağa daha cazip gelse de, kızın kim olduğunu öğrenmesi için özür dilemeye karar verdi.

"Şey, ben özür dilemek istemiştim. Biraz saçma bir tanışma oldu." Ardından elini kıza uzattı. "Alaz, ben Alaz Soysalan."

Asi Alaz'ın ciddi olup olmadığını sorguladı birkaç saniye. Alaz gayet ciddi gözüküyordu. Gözünü devirip Alaz'ın elini sıkma gereksinimi duymadan, "Adımı zaten biliyorsun," diyip aşağıya yöneldi. Ama Alaz'ın onu bırakmaya hiç niyeti yoktu. "Cidden adının hakkını veriyorsun, merak ediyorum, bir aile neden çocuğuna bu ismi koyar ki?" Merdivenlerde donup kaldı, onun bir ailesi yoktu, sokaklar vermişti ona ismini. Anında kendini toparladı. "Sanane lan benim ismimden, ailemden işine baksana sen," dedi Alaz tam cevap verecekken Tolga'nın Asi'ye seslenmesiyle sustu.

"Asi, her şey yolunda mı?"

"Evet, sadece bazı arkadaşlarımız haddi olmayan şeylere karışmasa daha iyi olacak."

Alaz kızın ona ters bir cevap vereceğini az çok tahmin etmişti, ama kızın ani yükselişine ve haklılığına hazırlıksız yakalandı. Kızın üstüne daha fazla gitmemesi gerektiğini düşündü, en azından şimdilik. Sonuçta gece daha uzundu. Daha fazla uzatmadan bar kısmına inip kendine viski söyledi.

"Tamam, o zaman ben gidiyorum. Bir şey olursa seslenirsin." Tolga tam gidecekken Asi'nin seslenmesiyle durdu.

"Ha, Tolga, geçen gün bahsetmiştim sana. Cesur bu akşam gelecek de senin için bir sorun olmaz, değil mi?"

"Hayır, tabii ki, Asi. Gelsin, hem tanışmış oluruz."

Asi Tolgaya teşekkür edip son hazırlıklarını yapmak için kulise geri döndü.

------------------------------------------------------------

Alaz buraya geldiğinden beri Asi'yi düşünüyordu. Tanışalı sadece birkaç saat olmuştu, ama şunu söylemeliydi ki, adının hakkını gerçekten veriyordu. Asi hakkında daha fazla şey öğrenmeliydi. Asi'nin kuliste yaptığı telefon konuşmasından birine 'kardeşim' dediğini duymuştu ve bu akşam buraya geleceğini, neydi adı? Caner,Cihat, ha Cesur.