Mity Obalone

-1. Historia z ruin Bostonu: Drapieżny Dave

Jest rok 2300 w Bostonie.

Pewnego razu we po wojennej wspólnocie był sobie Dave, który podróżując po ruinach okolic Bostonu odkrył oczyszczalnie wody, postanowił ją więc przywrócić do stanu funkcjonalności i założył firmę pod nazwą D-Water.

Po pewnym czasie Dave zdominował rynek Bostonu, stając się głównym producentem wody. Miał bardzo duże zyski, po chwili zastanowił się nad tym i stwierdził, że może je powiększyć jeszcze bardziej, postanowił więc zastosować drapieżne ceny.

Strategia ta polegała na obniżaniu cen poniżej ich wartości, aby wybić konkurencję, którą nie stać na obniżanie cen poniżej wartości produktu, przez co zbankrutują. bankructwa nastaną Dave znany od dziś jako Dave Drapieżca będzie mógł dyktować ceny tak cennego na terenie post apokaliptycznego Bostonu surowca, którym jest woda.

Zaczął więc sprzedawać wodę w cenie z 5 na 2 kapsli, jednakże wszystko nie poszło tak jak sobie to wyobrażał.

W Sanctuary Hills początkowo wszystko szło zgodnie z planem, gdy wydawało mu się, że wybił całą konkurencję na tym obszarze podwyższył cenę do 10 kapsli. Natychmiast jednak zaprzestano kupować jego wodę, Dave nie rozumiał, dlaczego tak jest w końcu wybił wszystkich producentów wody w okolicy. Okazało się, że jego konkurencją byli również nie tylko inni producenci wody, ale i zamienniki dla tej gałęzi rynku np. lokalne studnie, posiadane przez mieszkańców jak i inne zamienniki w postaci małych filtrów na prąd sprzedawane przez lokalnych mechaników. Odpuścił sobie więc Sanctuary Hills.

Udał się więc do Dobrego Sąsiedztwa, w którym stosował drapieżne ceny już od bardzo dawna, a teraz podniósł je znów do 10 kapsli, oczekiwał, że tym razem na pewno się uda. Gdy usłyszał informację, że konkurencja natychmiast, gdy tylko podniósł ceny wyparła go, był w szoku. Dostał, przecież wcześniej informację, że cała konkurencja jest od dawna martwa. Okazało się, że cały sprzęt do filtracji, ludzie znający się na zawodzie oraz same oczyszczalnie nie wyparowały, po prostu wstrzymały na chwilę działalność by przeczekać dumping lub trafiły w ręce nowych właścicieli po niskiej cenie z powodu bankructwa poprzedników.

W taki sposób nowi właściciele mogli łatwiej wejść na rynek szczególnie w momencie, w którym Dave podwyższył ceny.

Drapieżca więc musiałby znów zastosować drapieżne ceny, jednak musiałby znów powtórzyć koło od nowa:

1. Stosowanie drapieżnych cen;
2. Bankructwo rywali;
3. Podwyższanie ceny produktu;
4. Powstanie konkurencji wykupującej tańsze maszyny i zatrudniającej byłych pracowników bankrutów;

I tak bez końca. Przez co teoria drapieżnych cen w Dobrym Sąsiedztwie przestała mieć sens.

W końcu stwierdza, że na pewno w Diamond City musi mu się udać, sprzedaje więc tam wodę za 2 kapsle.

Lokalni producenci i sprzedawcy wody po prostu wykupują całą wodę po zaniżonej cenie z agentami, czy bez sprzedając ją z zyskiem diamond city i jego okolicach. Przez co Dave myśli, że jest duże zapotrzebowanie na wodę.

Dave widzi, jednak, że konkurencja wciąż żyje, przez co obniża cenę do kapsla, wciąż jednak to samo, konkurencja się trzyma, więc obniża cenę do połowy kapsla, potem 1/3,¼ ,1/5, 1/6.

Notuje coraz większe straty. Dave chce odbić je ustalając cenę do wygórowanej ceny 8 kapsli, jednak konkurencja z tańszą wodą (własną lub kupowaną od niego a potem magazynowaną) mu na to nie pozwala. Ostatecznie odpuszcza sobie Diamond City i sprzedaje ją drożej w lokalnej osadzie, która jednak wolała pić tańszą wodę konkurencji mającej swą oraz jego tanią wodę.

Dave patrzy na resztę ruin Bostonu i okazuje się, że wszyscy stosują metody z tych trzech miast na raz, wpada w szał, ostatecznie sprzedaje wodę znów za pięć kapsli skraju bankructwa.

Jaki jest z tego morał? Nie ćpajcie odlotu. Dave przez cały ten czas miał halucynacje z przedawkowania i niedożywienia, bo żaden człowiek o zdrowych zmysłach nie wpadłby na idiotyczny pomysł drapieżnych cen. Potem nasz Drapieżca tlepał się w jaskini kretoszczura i umarł.