heart to heart (ginny weasley × pansy parkinson)

14

"Yeter artık Potter!" dedi Demelza Robbins, sahanın aşağısından antrenman yapmakta olan takımı izleyen Harry'nin yanına uçarak. "Pertimiz çıktı."

"Evet Potter, yeter," dedi Ginny, Demelza'yı destekleyerek. "Artık kılımızı kıpırdatacak halimiz kalmadı ama sen hâlâ bizden Hollyhead Harpies seviyesinde performans bekliyorsun."

"Chudley Cannons seviyesinde," diye düzeltti Ron, kalenin oradan.

"Chudley Cannons berbat," dedi Ginny, Ron'a dönüp baş parmağını aşağı indirdi.

"Yani sence Hollyhead Harpies daha mı iyi moron-"

"Ginny, Ron, yeter!" dedi Harry. Ardından Demelza'ya döndü. "Antrenman yapmamız lazım, Slytherin maçı yarın ve son dört gündür saha onlardaydı."

"Öyle de, biz de bir aydır falan deli gibi antrenman yapıyoruz," dedi Katie Bell. "Ayrıca hatırlatmam gerekirse buraya üç buçuk saat önce geldik ve en son iki saat önce yalnızca beş dakikalığına mola verdik."

"Yani eğer maça çıkmadan önce bizi öldürmek istiyorsan doğru yoldasın," dedi Ginny, iki elinin de baş parmaklarını havaya kaldırıp olumlu bir işaret yaparak.

"Ha ha ha. Çok komik Ginny," dedi Harry, gözlerini devirerek. Ardından takıma döndü. "Peki o zaman, maçtan önceki son antrenmanımız bu olsun. Ama unutmayın ki yarın Slytherin'i yenemezsek bütün bunlar boşa gitmiş olacak. Ve eminim ki üç buçuk saat boyunca antrenman yapmanızın boşa gitmesini istemezsiniz."

"Süper moral konuşması Harry," dedi Ron. "Bu konuda kariyer yapmayı düşünmelisin."

Harry tekrardan gözlerini devirdi. "İyi işti millet!" diye seslendi takıma ardından. "Bugün gerçekten mükemmel oynadınız. Yarın da böyle oynarsanız Slytherin'i yenmemiz çocuk oyuncağı."

"Şimdi becerdin," dedi Ginny, Harry'nin yanından geçerken omzunu patpatlayarak. Süpürgesinden inmiş, soyunma kabinine gidiyordu.

***

Theo'nun doğum gününün üzerinden bir buçuk ay kadar geçmişti ve her şey iyi gidiyor denilebilirdi. Theo hayatını yoluna koymaya başlamışken Pansy ve Ginny de ilişkilerini saklamaya devam ediyorlardı. Saklamak için ellerinden geleni yapıyorlardı ama bir keresinde gecenin köründe İhtiyaç Odası'ndan çıktıklarında neredeyse Peeves'e yakalanıyorlardı.

"Zaten McGonagall'ın bizi bildiğine eminim," dedi Ginny, başını Pansy'nin kucağına koymuş, yatıyordu. "Daha dikkatli olmamız lazım."

"McGonagall'dan bir şey olmaz," dedi Pansy, Ginny'nin saçlarıyla oynarken. "Ama haklısın, daha fazla insanın öğrenmemesi lazım."

Bir süre sessizce oturdular, Ginny tembelce elindeki Gelecek Postası'nın sayfalarını çevirmeye devam etti.

"Hey," dedi Pansy, sessizliği bozarak. "Bu hafta sonu benimle Hogsmeade'e gelmek ister misin?"

"Sanki az önce insanlardan saklanmak için daha dikkatli olmamız gerektiğini söylüyorduk," dedi Ginny, alayla başını kaldırıp ona bakarak.

"Öyle ama... Biz de insanlara görünmeden dolaşırız," dedi Pansy. "Çünkü sen benim kız arkadaşımsın ve seninle yalnızca geceleri iki-üç saatliğine İhtiyaç Odası'nda görüşebilmek beni kahrediyor."

"Biliyorum, biliyorum," dedi Ginny, başını kızın kucağından kaldırıp oturu pozisyona geçerek. "Ama bunu yapmak zorundayız. Ailene ilişkimizi açıklayıp senin tabirinle cehennemi deneyimlemek istemiyorsan."

"Of, biliyorum ama..." dedi Pansy, sıkıntılı sıkıntılı. "Bir yolu olmalı, biz büyücüyüz sonuçta. İnsanlara görünmeden etrafta dolaşabilmeliyiz."