PAYİDÂR

5. Bölüm

Yeni bölüme hoşgeldiniz!

Bu bölümü çok sevdiğim arkadaşım Azrakaya000 'ya ithaf ediyorum...💙

.

.

"ÖMER ATAMAN!"

Adımlarımız durmuştu. İçimi yine bir korku kaplamıştı. Dönüp baktığımızda arabanın camından sarkan elinde megafon olan Atlas'ı görmüştük. Siren sesi ondan geliyordu. Derin bir nefes vermiştim dışarı. Atlas arkadaş grubumuzun en deli dolusuydu, yerinde duramayan enerjik bir tipti.

Hep birlikte eve geçtikten sonra dünden itibaren olan her şeyi Mert ve Atlas'a anlatmıştık. Hem şaşırmış hemde sinirlenmişlerdi, özellikle Ömer'i zor zapt etmiştim.

Onlar kendi aralarında konuşurken ben Ömer'in göğsüne başımı yaslamış ve rahat bir pozisyon almıştım, stres bana iyi gelmiyordu. Karnımda yine Ömer'in eli vardı. Bebeğini okşuyordu. Dayanamadım gözümden yaş aktı.

"Gökçe... Güzelim, iyi misin?" Şefkatle konuşuyordu yine. İçim gidiyordu.

"Ömer..." Burnumu çektim. "Söyleyelim." Hamile olduğumu söylememiştik, daha doğrusu ben bahsetmeyince Ömer de söylememişti. Hazır olmadığımı düşünüyor ve anlayışla karşılıyordu.
Şimdi, emin olmak istercesine gözlerime bakıyordu. Gözlerimi bir kere kırptım onay vermek için.

"Ne bakışıyorsunuz yarım saattir, hatırlatayım Hint dizisi çekmiyoruz." Diyerek yarım ağız gülen kişi tabii ki Atlas'tı.

Ömer kalan tüm gerginliğini atıp, "Gökçe hamile, baba oluyorum!" Neyse ki hamileyiz dememişti... Bu sevimli hâline gülmüştüm.

"Ne!"

"Ne!"

Aynı anda konuşmuşlardı.

"Bensiz mi?!"

"Ne diyorsun salak herif! Seninle sevişecek hâlimiz yok ya!"

"Atlas mal mısın oğlum?"

Konuşmaları beni güldürmüştü. Ömer ve Mert'in kızması üzerine Atlas yerine sinmişti. Bu çocuk gerçekten kaçıktı. Ne planlıyordu acaba bu cümleyi kurarken? Ömer homurdanarak bir eliyle karnımı bir eliyle ise saçlarımı okşuyordu, temas bağımlısı yapmıştım çocuğu da. Bende hemen sırnaştım.

"Şimdi ben amca mı oluyorum?" Mert'in konuşmasıyla bakışlarımı ona çevirdim.

"Bende dayı oluyorum lan!" Diyen Atlas'tı.

"Oğlum bu kadar erken amca olmak gibi bir planım yoktu benim." Demişti Mert.

"Ne yapalım abicim aldıralım mı?" Ömer yine yükselmişti. Bir an düşüncesi bile kötü hissettirmişti, sanırım Ömer'e de kötü hissettirmişti.

"Şaka yapıyorum ne alınıyorsun lan hamile olan sen değilsin!"

"Baştan söyleyim biz aldırmak falan istemiyoruz bebeğimizi. O, dünyaya gelecek." Kesin bir dille konuşmuştu Ömer.

"Şimdi anlaşıldı, bebeği hemen benimsemişsin. Baba olmaya ne kadarda meraklıymışsın!" Cümlesini kurarak Ömer'i alaya almıştı Atlas.

"Desene oğlum baştan!" Mert ise biraz geriden geliyordu.

"Doğmamış çocuğum amca ve dayı bakımında çok şanssız olacak gerçekten." Mert ve Atlas'a hitaben konuşmuştum.

"Aşk olsun yenge! Ben senin tarafını tutuyorum."