2. Bölüm 🧚🏻‍♀️

32.2K 1.9K 628
                                    

17 yılın önce doğumda karışmış olabilirim ve babamım tek yaptığı gülümsemek. Benden bu kadar mı nefret ediyor ? Gözlerim dolarken başımı eğdim ve kısık sesle konuştum.  " Nasıl ? Bu bir şaka...Değil mi ?" Şaka olmadığını biliyordum ama bir umut şaka yaptığını düşündüm.

"Duydun işte. Doğumda hemşireler bebekleri karıştırmış. Yarın DNA testi yapacağız. " Gözümden bir yaş düşünce hemen ayağa kalkıp yanlarından ayrıldım ve merdivenlerden koşarak odama girdim.

Banyoda yüzümü soğuk su ile defalarca yıkayıp oama tekrar döndüm ve sandalyeme oturdum. Sakin olmam lazım. Kesin değil ki. Karışmama ihtimalim de var. Masaya başımı yaslarken sağ gözümden bir yaş daha düşmüştü. Kimi kandırıyorum ki ? Babamın yüzüne bakılacak olursa kesin karışıklık olmuş.

Benden kurtulacağı için madem bu kadar mutlu...niye bana onca şeyi yaşattı. Niye her gün beni görmemezlikten geldi? Sadece okula geç kaldığım için niye beni dövdü? Benden bu kafar nefret ediyorsa derslerim içinde baskı kurmasaydı. Sırf bir soru yanlış yaptım diye tokatlar atmasaydı...

Bunları düşündükçe göz yaşlarım daha da artıyordu. Yaşlar yanağımdan bir bir dökülürken babamın gülerek konuşması kulağımda yankılanıyordu.

Ağlamaktan gözlerim ağırmaya başlayınca kafamı masadan kaldırıp göz yaşlarımı sildim. Onun karşısında böyle durmamalıyım. Güçlü durmalıyım. En azından annem ve babam karşısında. Bildirim sesi ile bakışlarım telefonuma kaydı. Telefonu açınca bir gruba alındığımı gördüm. Grup ismini görünce göz devirip mesajları okumaya başladım.

Okul boş Kaan hoş grubuna alındınız

Kaan : Nabersiniz gencolarr

Ebru : Salak bizim zaten grubumuz vardı

Hakan : Ebrucuğum o grupta hocalar da var. Biz bunu okulda konuştuk ama. Ne ara unuttun ?

Selim: Ebrunun kafa gitmiş.

Ebru : Ha ha ha. Çok komik Selim .

Kaan : Kavga etmeyin lan. Benim ateş perim nerede ?

Seren : Perimiz ders çalışıyordur. Rüyasında test görmesinden korkuyorum.

Kaan : Perime laf yok. Neyse yarın çıkışta döner yemeye gidelim.

Ayşe: Abimden kaçabilirsem neden olmasın?

Hakan :Okeyyyy

Ebru : Tamam

Selim : Kabul

Seren : Tamamdır

Peri : Ben yarın okula gelemiyorum.

Kaan : Işık Peri'm sen nerdeydin?

Ayşe: Niye gelemiyorsun?

Derin bir nefes alırken onlara söyleyeceğim bahaneyi düşünmeye başladım. Kesin bir şey olmadan söyleyemezdim.

Peri : Üşüttüm sanırım. Hastaneye gitmem lazım.

Kaan'ın inanmayacağını biliyordum. Diğerleri geçmiş olsun dedikten sonra mesaj sayfasından çıktım. Telefonu masaya koyacağım an Kaan aramıştı. Tam da tahmin ettiğim gibi...İnanmamıştı.

"Hemen gerçekleri anlatıyorsun?" Kaan'ın ciddi sesiyle ofladım. Sesimin titrememesine dikkat edip konuşmaya başladım. "Kaan ben doğumda karışmışım. Yarın DNA testi yapmaya gideceğiz. "

Üçüz Derken | Tamamlandı Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin