Addicted to you {დაუსრულებელი}

Part 25

აუზში კი ჩავიდნენ, მაგრამ ირგვლივ მოწყენილობა სუფევდა. კესოს მწველი მზერა არ შორდებოდა და თავს აღარ იწუხებდა აქეთ-იქით გახედვით, რადგან მთელი მისი არსებით დარწმუნებული იყო იმაში, რომ ეს მზერა გაბრიელს ეკუთვნოდა.

გაბრიელი მის მერე ვერ სწყვეტდა თვალს კესოს, რაც სახლიდან მისი დამაქცევლად ლამაზი სხეულით, გარეთ გამოვიდა და კუპალნიკებით ჩავიდა აუზში.

ბავშვები არ იმჩნევდნენ, მაგრამ მია სიცილს ვერ იკავებდა, რაზეც ერეკლესგან მკვლელ მზერებს იღებდა, მია კი რათქმაუნდა ამას უპასუხოდ არ დატოვებდა.

ასე თუ ისე, მოწყენილობის განსამუხტად ტასოს ერთი იდეა მოაფიქრდა. რაღაც თამაში იყო, მაგრამ ზუსტად სახელს ვერ იხსენებდა. ბევრი ფიქრის მერე გადაწყვიტა უბრალოდ თამაშის წესები აეხსნა.

— მოკლედ, რადგან ყველამ მოვიწყინეთ, ვითამაშოდ რამე თამაში.

— დარწმუნებულივარ იმას იტყვი რასაც მე ვფიქრიბ.- თავი გააქნია ელენემ.

— ჰო ეგ, მარა ვერ ვიხსენებ სახელს.

— რააზრიაქ სახელს, თამაში ახსენი და ვითამაშოთ.- თქვა ლაზარემ.

— ჰო თორე მოწყენილობისგან ვკვდები.- თვალებ ატრიალებდა დათა.

— მოკლედ, რაღაც ბრძოლასავითაა. სულ 4 ადამიანია, თითო გუნდში 2-ნი არიან. ერთი კისერზე ისვამს მეორეს და შემდეგ ასე რომ ვთქვათ "ჭიდაობას" იწყებენ. ვინც წაიქცევა და წყალში ჩავარდება, ის წააგებს.

— შესანიშნავია. დავიყოთ და ვითამაშოთ.- თქვა ალექსანდრემ და გაიზმორა.

სანამ ბავშვები დაიყოფიდნენ, გაბრიელი კესოს მიუახლივდა, მის უკან დადგა და წელზე ხელები მოხვია.

— რას აკეთებ? მომშორდი.- თქვა კესომ, მაგრამ მისი მოცილება არც უფიქრია.

— ვითამაშოთ?- თემა შეცვალა გაბრიელმა.

— კარგი, მაგრამ ერთი პირობით.