MOCHA

KEDİ KİMDE KALACAK?

Köleler kendi aralarında gülüşürken ben acı çekiyordum. Akıllarına ben gelince bir makinaya soktular. Ayağımda çatlak varmış. Bir şeyler verdiler bana. Güzel bir kafa yapıyor ne veriyorlarsa. Acımın dindiğini fark ettim. Sonra ayağımı sardı hayvan doktoru. Acaba Mıstık Dede'ye de iyi bakıyorlar mıdır diye düşündüm. Onu bir daha görüp göremeyeceğimi bilmiyordum. Hadi bitti gidelim falan da demediler. Kan gibi bir şey içip kutladılar bir araya gelmelerini. Vicdan yok bu kölelerde o an anladım. Bir de hayvan dostluğuna dediler. Sonra laf lafı açtı olayın nasıl olduğunu sordular. Beni nereden bulduğunu anlatırken hatırladı kız eline kesik attığımı. Umarım izi kalır. O kadar kötü bir gün geçirdim ki melek kanatları bile olsa laf ederdim onlara. Kız olayı anlatırken gözümde canlandı olayların hepsi. Tabi bunlar öncesini bilmiyor. Üç can kaybettim ben orada. Bir tane de küçükken gitmişti zaten. Ağrı kesici alınca biraz daha sakinleştim. 

Hayvan doktoru olan Deniz sevimli masum biriydi. Adam işini severek yapıyordu. Sahipsiz falan demeyip tüm imkanlarını kullandı. Arabası güzel adam ünlü birimiymiş ne. O göründüğü gibi biri değilmiş gibi geldi bana. Ege'nin bana benzeyen bir yanı var. Kız ise biraz değişik. Adı Nurgül sağ olsun beni buldu. Gizemli biri ama saftirik de aynı zamanda. Adamlar anlamadı ama bu kız gidici ben söyleyeyim. Benim şu an yaşadığım kafayı yaşıyor gibi. Kedi kafası olamaz tabi ki. Hiçbir köle kedi gibi olamaz. Bunların sohbeti bitmeyecek gibi olunca araya girdim. "Eee bundan sonra ne olacak?" dedim. Hayvan doktoru Deniz beni anlamış gibi yanıma geldi ve o sihirli soruyu sordu: "Kedi kimde kalacak?"

Deminden beri susmayan köleler sus-pus olmuştu. Birbirlerine baktılar. Aralarında epey tartıştılar. Kimse istemedi beni. Bu hayvan hastanesi olayı ben hep geriyor. İlk gelişimde de böyle olmuştu. En sonunda karar verdiler. En kötü seçenek beni götürecekti. Hayvan doktoru ihtiyacım olacak şeyleri hazırladı. Benim onlardan var desem de koydu. Unutmuşum Mıstık Dede ile bir daha görüşemeyeceğimi. Tüm aldıkları arabasında kaldı. Artık ona araba denemezdi ama neyse. düşününce üç can ile iyi kurtuldum bu olaydan. Farkında olmadan bir tane daha kaybetmiş olabilirim. Sıcağı sıcağına tam hatırlamıyor olabilirim. Mıstık Dedeyi bulmak için fotoğrafımı çekeceklermiş. Sayemde tanışan ekip artık dağılıyordu. Beni yeni bir plastik hapishaneye koydular. Arabası güzel olan Ege bizi Nurgül'ün evine bırakacakmış. Yine bindirdi bizi arkaya. Kan suyunu da öne koydu. Ne kadar önemliyse artık. İçimden bir ses yine bir şeyler olacak diyordu. Araba bende fobik olmuştu. Öyle dendiğinden emin değilim tam ama başka bir şey bulamadım. 

İçimden geçtiği gibi oldu ve Nurgül gideceğimiz yere varmadan uyudu. Ben de sallana sallana uyumuşum. Rüyamda yine annemi gördüm. Kardeşlerimle ormandaydı. Onlara avladığı küçük tavşanı paylaştırıyordu. Kardeşlerim büyümüştü. Acıktığımı hissettim. Ne zamandır mama kıtırdatmıyordum. İnsan rüyasında bari zengin şeyler düşünür yaş mama falan ama işte gerçek hayatta yüzünü göremeyince rüyana da sokamıyorsun. Neyse kardeşlerimin birbiriyle oynayışına üzülmüştüm. Benim hiç oyun arkadaşım yoktu. Sonra beni gördüler ve yanıma geldiler. Yaramı yaladılar. sarıldılar benle oynamak istediler ama hareket ettikçe canım acıyordu. Annem bana hep uzaktan baktı. Yaklaşsın beni sevsin isterdim. Kaderimde sevilmekten yana hiç şansım yok gibiydi. Bir de açtım. Keşke bana da pay verseydi. Annem yavaş yavaş kendi yoluma gitmemi ve kendi avımı yakalamamı mı istiyordu acaba?