yalan

imdat! hayatımın kontrolü benden çıktı

Ferit seyran ile aralarında ki tüm mesafeyi kapatmıştı. Dolgun dudakları nerdeyse seyranın biçimli pembe dudaklarına değiyordu. Seyranın o cezbedici kokusunu alırken konuşmak oldukça zordu ama kafasını toplayıp o büyüleyici yeşiller baktı. Bakışları tekrar seyranın dudaklarını buldu. Onu gerçekten öpmek istiyordu .

Seyran inanılmaz heyecanlanmıştı, şuan tam olarak düşünemiyordu.feritin erkeksi kokusu ve etkileyici yüz hatları,ona bakan koyu kahve gözleri,cüretkar tavrı... kızların neden ona bu kadar çabuk kandığını anladığı dakikalardaydı ama kendisini böyle bir zamparaya bırakmazdı ayrıca Halis ağanın tanıdık çıkması çok kötü olmuştu.istanbula gelmesi için halası destek çıkmasa mümkünatı yok gelemezdi ve eğer halası işte çalıştığını ve tanımadığı insanların evinde kahvaltı falan yaptığını öğrenirse hemen onu okuldan alır ve evlendirdi biliyordu. Zar zor yalvararak ikna etmişti zaten. Kafasını bu düşüncelerle dağıtmaya çalışırken dudaklarında bir sıcaklık hissetti Seyran.

Ferit resmen şuan onu öpüyordu. Hemen kendine gelip okkalı bir tokat attı adama . Ferit seyrandan özürler diliyordu ama Seyran hiçbir şey duymuyor arabadan indiği gibi hızlı adımlarla taksi durağına doğru gidiyordu. Ferit arkasından koşsa da yetişememiş,kendine hakim olamadığı için içinden küfürler savurarak arabasına geri dönüyordu.

Bu sırada ifakat feritin artık çocuk olmadığını ,Fuat ve asuman'ın da çocuğu olmayacağını artık feritin evlenmesi gerektiğini ve seyranı gözünün tuttuğunu söylüyordu. Halis yıllar sonra Hatice ile iletişim kurmanın en iyi bahanesi olarak seyranı gördüğü için bu fikir çok hoşuna gitmiş ve hemen hatice'nın güncel numarasını bulmuştu.

Şanlı konağı hatice'nin aşırı yüksek telefon sesiyle irkildi sabah saat 10.15 de kim bu arayan diye söylene söylene telefonu açan hatice halisin sesini duyunca ufak bir kalp çarpıntısı yaşadı. Yıllar sonra uğruna hayatını mahvettiği bu korkak adamın sesini duymak içinde varlığını unuttuğu duyguları harekete geçirmişti adeta. Gözleri doldu iki ihtiyarın da. Halis ne diyeceğini bilemediği için bugün olan kahvaltı ile başladı konuşmasına. Seyranı çok iyi yetiştirdiğini,zarif,güzel genç bir kadın olduğunu ve açacakları okulda öğretmenlik yapacağını bir çırpıda söyledi. Hem bunca yıl sonra görüşmüş olur hem de bu çocuklara bir yuva kurarız dedi. Hattuç duyduğu şeyle başından aşağıya kaynar sular döküldüğünü hissetti. Halis kesin bir cevap vermedi. Hemen telefonu kapatıp kazım ağaya olanları anlattı. Kazım başta çok kızsa da seyranı korhanlara vermenin başına gelecek en iyi şey olduğunu biliyordu. Suna'yı iyice tembihleyip hemen İstanbula doğru yola çıktılar.

Bu sırada Ferit sinirli bi şekilde Han'a girdi. Kolsuz usta geç kaldığı için feriti bir güzel haşladı. Sabah yaptığı salaklığın üzerine bir de azar yemişti. Neyseki dedesinden sonra bu ailede tasarımları beğenilen tek kişiydi ve elinde çok güzel iki gerdanlık ve bir bileklik tasarımı vardı. Ustasına sabah misafirlerinin olduğunu onu bıraktığı için geciktiğini isterse dedesine sorabileceğini ve tasarımları bitirdiğini söyledi.

Necip usta ferite karşı hep çok sertti ama ferit necip ustanın onu çok sevdiğini ve onunla içten içe gurur duyduğunu bildiği için azarlamalarına alınmazdı. Hemen işinin başına oturup tasarıma başladı ama seyran'ın ipek gibi dudakları aklından gitmiyordu hele o gözleri...
Kendisine ne olduğunu bilmiyordu ama tanıştığı andan beri bu kadını düşünmeden duramıyordu. Soğuk ve ters davranmasını rağmen üstelik bugün okkalı bir tokat yemesine rağmen kendini durduramıyordu bir türlü. Düşüncelere dalmışken Ferit güzel bir yüzük eskizine de başlamıştı. Büyük bir zümrüt taşı koyacaktı,seyranın gözleri gibi yemyeşil kocaman bir zümrüt...

Ferit aşık olmaya başladığını hissediyordu içten içe ama bunun basit bir arzu olduğunu kendine ikna etmek için iş çıkışı barlara akmaya karar verdi. Bi kaç kız ile takılıp seyran'ı düşünmeyi bırakacaktı. Evet seyran kimdi ki zaten,alelade bir kız dedi ve iş çıkışı hemen bir bara attı kendini.