Chapter 11
Another normal day for me...but not normal for a teenager like me.
Kailangan kong asikasuhin ang mga kapatid ko bago sila pumasok.
Kailangan magluto ng maaga para sa breakfast nila, kailangan
maglaba ng uniform nila, check all the bills, make sure they're
eating their meals.
Saka ko lang pwedeng intindihin ang sarili ko. Sometimes when you're
used to that routine you'll find yourself doing it profesionally.
Pwede na nga akong maging mother-to-be.
I went to school..like the usual day, greeting all my friends.
Having a small chitchat before the class starts.
"So, Far kamusta naman ang dinner date nyo with your father?" tanong ni Jovey.
"It was fine" I said but I gave them a sad smile.
"Sabi ni Papa, babalik na ulit sya ng China. Dinalaw lang nya kami
ngayong nagkatime sya na umuwi. But it was okay, sanay na
naman kaming magkakapatid." dagdag ko pa.
"Okay lang yan, para din naman yun sa inyo. Wala bang balak
mag-asawa ulit ang Papa mo?" sabi naman ni Grace.
Asawa ulit? Or Kabit? May legal namang asawa si Papa, hindi ko
nga rin alam kung may anak sila ng asawa nya. Wala akong alam
tungkol sa tunay na pamilya ni Papa.
Mabuti na lang naputol ang usapan namin ng dumating na ang prof.
Its lunchtime., my friends were going home so I was left alone.
Actually I made a lunchbox for me.
Andami ngang side dishes.
The other day I was watching a cooking show. Nakapanood ako
kung paano gumagawa ng bento ang isang highschool student
sa Japan. I tried it myself, nakakatuwa nga.
Since ayoko kumain sa school cafeteria, naghanap ako ng lugar na
tahimik akong makakain. I found myself walking upstairs.
Sa old school building nakarating ako sa pinakarooftop. Para
sure na walang tao.
Sabagay wala na rin namang pumupunta sa building na to.
Idedemolish na rin kasi ang building na to at papalitan ng
bago. Perfect na tambayan kung sakali.
Dahan-dahan kong inilapat ang pinto pasara. Naupo ako
sa isang sulok kung saan hindi masyadong mainit. Mahangin
naman dun sa lugar kaya okay lang.
Nagsimula na akong kumain pero laking gulat ko ng biglang
may tumayo sa gilid ko. Muntik ko ng matapon ang
dala kong lunchbox.
"Bakit dito ka kumakain? Talagang kung nasan ako
dapat nandun ka rin?"
Grrr. Ang kapal naman ng----- Ah! Never mind! As if
I can talk back to him (Talk back and youre dead
BINABASA MO ANG
My Hero is a Gangster *complete
Fiksi RemajaLove will come when you least expect it. She's simple, kind-hearted and she shoulders all the responsibilities her parents left her. Even though she seem so strong, she's still weak and her heart is seeking for comfort. On the other hand, he is a...
