iChapter 1

183 3 0
                                    

No .... tell me you're lying right ?
how come na mamamatay ako dahil sa sakin na naman ko sa Grandparents ko ? you're lying Doc right ? umiiyak na sabi ko sa Doctor ,

sorry but its true , ang sakit na meron ko ay wala paring gamot hanggang ngayon , sabay tayo ng doctor saka siya umalis , at ako ? andito sa umpuan umiiyak ,

mapapaaga ang pamamaalam ko sa mundo

Ako nga pala Si Yuki Takinaga
25 years old , CEO ng Takinaga corps.

ulila na ko patay na magulang ko lahat , kamag anak sa totoo lang di ko alam ,

ang tangin kasama ko lang ay ang pera at kayamanan ko na iniwan sakin ng magulang ko

Sumakay ako sa sasakyan at dumiretsyo sa office ng companya ko

ang tanging tao lang na meron ako ay ang mga empleyado ko at ang bestfriend kong si Mira Yasui

pag dating ko sa office andon na sya
umiinom ng kape sa lamesa nya

binati nya ko ng may ngiti sa mga labi , di ko tuloy alam kong sasabihin ko sa kanya

naguguilty ako kung di ko sasabihin , naturingan bestfriend ko pa naman siya

Mira tawag ko sakanya , lumapit naman siya agad at tumabi sakin

bakit Yuki ? tanong nya
Tumingin ako diretsyo sa mga mata nya , at sa tingin ko naguguluhan siya kaya niyakap ko siya

Mira , pag nawala ako wag mo ko kakalimutan huh ? sabi ko sakanya habang pinipigilan ang luha ko

Yuki , ahaha wag ka nga jan ang aga pa para sa corny at dramahan ano ba kasi yun may problema ka ba ?

bumitiw ako sa kanya
saka tinitigan siya sa mata

kambal mauuna na ko sayo :'(
kysang tumulo ang luha sa mga mata ko ,

wag ka nga mag biro ng ganyan sagot ni Mira ,

di ako nag bibiro Kambal sabay abot nung papel na bigay ng doctor

nakita kung nag bago ang Expression nya natunghanyan ko ang pag tulo ng luha sa mata nya niyakap nya ko ng sobrang higpit , Hindi Kaya tumbasan ng mga salita ang sakit na nararamdaman naming dalawa simula kinder mag kasama na kami

kilalang kilala na namin ang isat isa kaya ngayon di ko alam kung pano na kaya ang mang yayari samin kung wala na ko

Best ,kahit anong mangyari ikaw lang ang kambal ko alam mo yan mawala man ako ,

halos ilang oras din ang tinagal namin sa pag iyak

hanggat sa

kambal May hihingiin sana akong pabor ,

sige ano yun kambal , sabi nya habang nag pupunas ng luha

gusto kong mag bakasyon
2 buwan sana ikaw muna mag bantay sa kompanya ikaw ang pinag kakatiwalaan ko sa lahat gusto ko sana sulitin ang mga huling sandali ko :)

Niyakap ako ni Mira
randam kong umiiyak nanaman siya

shhhh... sabi ko
may 100 days pa ko :)

Kumain kami sa Canteen at
nag kwentuhan , di namin namalayan na Gabi na pala
nag paalam na kami sa isat isa
at umuwi sa kanya kanya naming bahay

= ̄ω ̄=
a/n
- Guys sorry po sa type error
Like , Share Read po <3 :)

#Saranghae

Naabot mo na ang dulo ng mga na-publish na parte.

⏰ Huling update: Jul 05, 2015 ⏰

Idagdag ang kuwentong ito sa iyong Library para ma-notify tungkol sa mga bagong parte!

My Last 100 DaysTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon