Bölüm 3: Gerçeğin Portresi

641 50 4
                                    


10.05.2024


"Gerçeğin Portresi"


Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


Alelacele bir şekilde hastaneye gelmiş, test için kan vermiştik. Kürşat Alpan adını kullanarak test sonuçlarını erkene çekmişti. Doktor yarın sonuçlar çıktığında bizi haberdar edeceğini söylemişti.

Şimdi ise lüks minibüsle beni otele bırakmaları için yola çıkmıştık. Kürşat Bey'e kendi başımın çaresine bakabileceğimi söylesem de kabul etmemiş beni kendi otellerinden birinde misafir etmek için ısrar etmişti.

Israr değildi o Perla, emirdi.

İç sesime hak vererek olabilecek en kötü ihtimali düşünmeye başladım. Büyükanneme güveniyordum ancak içimde cılız da olsa ya onların kızı çıkmazsam endişesi vardı. Öyle bir durumda Kürşat Bey'i bilmem ama şu Cihangir denen katil tipli herif beni kırk yerimden bıçaklar gibi bir his vardı.

Şu an bile çok kötü bakıyordu. Burnum çok fena kaşınıyordu ama gözlerini öyle bir dikmişti ki üzerime, gerginlikten parmağımı oynatamıyordum.

Yalnız Kürşat Bey'in kızı çıkarsak bu psikopat abimiz oluyor Perla.

Aklıma gelen şeyle sıkı bir küfür savurdum. İçimden tabii ki. Bu katil bana böyle bakarken yüzüne karşı küfretmeyi bir taraflarım yemiyordu.

Lüks bir otelin önünde durduğumuzda, Kürşat Bey'in arkasından araçtan inmiştim. Göz ucuyla kapıya baktığımda Cihangir'in inmek için bir girişimde bulunmadığını fark ettim. Böylesi işime gelirdi. Onunla ne kadar az aynı ortamda bulunursak o kadar iyiydi.

Kürşat Bey'le birlikte lobiye doğru ilerlerken çevremizdeki insanların gözü bizim üzerimizdeydi. Kürşat Bey lobiden oda kartını aldığında birlikte asansöre doğru ilerlemeye başladık.

Boş asansöre bindiğimizde kaçamak gözlerle ona bakıyordum. O ise herhangi bir çekince göstermeden beni izliyordu.

Dakikalar sonra asansörden inip kalacağım odanın önüne geldiğimizde ellerimi önümde kavuşturarak bakışlarımı karşımdaki adama çevirdim. Kürşat Bey oda kartını bana vererek konuşmaya başladı.

"Telefon numaranı ver. Bir şeye ihtiyacın olursa... Ararsın beni."

Telefonunu alarak numaramı yazdığımda geri ona uzatmıştım. Ona uzattığım telefonu eline almadan arama tuşuna dokunduğunda yaklaşık üç saniye sonra benim telefonum cebimde titremeye başladı.

Telefonunu elimden alırken bariton sesiyle konuştu.

"Numaramı kaydetmeyi unutma."

Daha sonra ise bakışlarını saniyeler boyunca yüzümde gezdirdi.

PERLA | ARA VERİLDİHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin