κάτι πιο δυνατό απο έρωτας!!!

σε ξέρω από κάπου;;

Ήταν 11.30 ξύπνησα απότομα από την φωνή της μαμάς μου που έλεγε
" Αντε παιδί μου θα ξυπνήσεις ή θα αφήσεις τα κορίτσια να περιμένουν;"
" μάλλον θα επιλέξω το δεύτερο! " λέω νυσταγμενη όπως ήμουν
Τότε ακούω βήματα, δεν έδωσα ιδιαίτερη σημασία, πίστευα ότι ήταν η μάνα μου που θα με σήκωνε με το ζόρι και εγώ θα της έλεγα το συνηθισμένο " ώχουυυ!! Ένας άνθρωπος δεν μπορεί να κοιμηθεί σε αυτό το σπίτι!! " όμως έκανα λάθος δεν ήταν μαμά μου, ήταν η Λίζα και η Αριστέα που περίμεναν να σηκωθώ για να πάμε για μπάνιο. Η Λίζα μου πέταξε ένα μαξιλάρι και εγώ άνοιξα τα μάτια μου νευριασμενη και η Αριστέα λέει
" αααα πως και έτσι αποφάσισες να ξυπνήσεις; "
" κόψε την ειρωνεία πρωινιατικα " λέω έχοντας ακόμα νεύρα με την Λίζα που με ξύπνησε. Και τώρα θα αναρωτιέστε ποιες είναι αυτές, λοιπόν έχουμε και λέμε η Λίζα και η Αριστέα είναι οι κολλητές μου που στήνω κάθε πρωί, γιατί δεν μπορώ να ξυπνήσω, συνεχίζουμε όμως τώρα
" Αντε θα ντυθείς ή θα ξημερωσουμε; " λέει η Λίζα και η Αριστέα γελάει
" μη σου πω τίποτα τώρα Λιζακι μου αγαπημένο.. " λέω και πηγαίνω να ντυθώ για να φύγουμε
Αφού πέρασαν τρεις με τέσσερις ώρες γύρισα σπίτι και η μαμά μου έλειπε πήγε στην δουλειά της, εγώ πήγα έκανα ντους στεγνωσα τα μακριά κάστανα σκούρο μαλλιά μου και πήγα στην κουζίνα, εκεί βρήκα ένα σημείωμα από την μαμά μου " το φαγητό είναι στο φούρνο έφτιαξα μπριαμ σε παρακαλώ φάε, θα γυρίσω το βράδυ, αν κατέβεις να είσαι σπίτι πριν τις 11.00! ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ!!"
Μόλις το διάβασα οι σκέψεις με πλημμύρισαν και ξαφνικά διακοπτονται από την Λίζα
" τι θες; " της λέω
" όπα κοπελιά ηρέμησε λίγο!! "
" ναι σωστά.. Έλα Λιζακι τι κάνεις; "
" καλά είμαι, ήθελα να σου πω ότι δεν θα έρθω σήμερα!! " μου λέει
" τιιιι;; Γιατί;; Αϊ χεσου!! Έλεος!! " της λέω με νεύρα
" ποοο μια πλάκα δεν μπορούμε να σου κάνουμε εσένα!! " μου λέει
" αααα Λιζακι πολύ κόντρα μου πας τελευταία και δεν μου αρέσει καθόλου!!" της λέω
" ναι γιατί υπάρχει κάτι που σου αρέσει εσένα!!" μου λέει και μου το κλείνει
Εγώ μετά από όλο αυτό δεν είχα όρεξη για τίποτα, το μόνο που ήθελα ήταν να πάω να κάτσω στον καναπέ μου και να ακούσω μουσική αλλά τα σχέδια μου διακοπτονται για άλλη μια φορά αυτή τη φορά από την Αριστέα
" ναι" λέω ξερά
" έλα Αριάδνη, τι έγινε με την Λίζα; " μου λέει
" τίποτα απλά αρπαχτηκαμε λίγο!" της λέω
" ναι καλά ότι πεις πάρε την τώρα τηλέφωνο και βρείτε τα τώρα όμως!! " μου λέει
" Αααα δεν θα μου πεις εσύ τι θα κάνω!!" της λέω και της το κλείνω
Ύστερα από λίγη ώρα παίρνω την Λίζα,τα βρίσκουμε και κανονίζουμε την ώρα που θα κατέβουμε
Μετά από δέκα λεπτά πηγαίνω στο δωμάτιο μου ενώ ταυτόχρονα έπαιζα fruit ninja
Τυχαία κοιτάζω το ρολόι ήταν 7.30 και είχα ραντεβού με τα κορίτσια 8.00 και κάπου εδώ είναι που με πιάνει ο πανικός δεν είχα χτενισει τα μαλλιά μου ούτε είχα διαλέξει ρούχα, πήγα τρέχοντας να χτενισω τα μαλλιά μου έκανα μόνο ένα τέταρτο για τα μαλλιά μου, σειρά είχαν τα ρούχα... Κοίταξα με απελπισία τα ρούχα μου δεν υπήρχε τίποτα να βάλω τα περισσότερα ήταν στα άπλυτα οπότε έπρεπε να αρκεστώ σε αυτά που ήταν εκεί, έτσι πήρα το τζιν μου και μία άσπρη μπλούζα με κάτι ακανονιστα σχέδια πάνω έβαλα τα adidas μου και έτοιμη κλειδιά, κινητό, λεφτά και έφυγα!!
Τις βρήκα στην είσοδο του της πολυκατοικίας μου, με χαιρετησαν και προχωρήσαμε... Πηγαίναμε βόλτα ώσπου αποφασίσαμε να πάμε να κάτσουμε στην παλιά παιδική χαρά που συχναζαν πολλά παιδιά της ηλικίας μας, μπήκαμε μέσα και τα αυτιά μου γέμισαν ήχους... Παιδιά σε παρέες γελούσαν άλλοι τρέχανε από εδώ και από εκεί, ζευγαράκια αγκαλιά και άλλα σε πιο τρυφερές στιγμές... Ένα χαμόγελο ζωγραφιστηκε στα χείλη μου ενώ κοιτούσα τριγύρω μου ώσπου το μάτι μου "έπεσε " πάνω σε ένα αγόρι που ήμουν σίγουρη ότι ήξερα αλλά ήταν γυρισμενος πλάτη και δεν μπορούσα να τον καταλάβω μέχρι που γύρισε
"Λίζα!! Αυτός δεν είναι ο Νίκος που πηγαίνατε μαζί αγγλικά; "
" αααα ναι αυτός είναι!! "
"ποιος καλέ; Που; Πως τον ξέρεις; " πετάγεται η Αριστέα
"πάμε να τον χαιρετησουμε!! " λέει η Λίζα και με τραβάει προς το μέρος του
"Νίκο!!! " του φωνάζει και εκείνος γυρίζει
" οοοοοοοοοοο Λίζα τι κάνεις; "
" καλά είμαι εσύ τι κάνεις; "
"καλά και εγώ.. Εσένα σε ξέρω από κάπου; " ρωτάει εκείνος και απευθύνεται σε εμένα
" ναι περίπου δεν ξέρω αν θυμάσαι πώς με λένε αλλά θα συστηθω.. Αριάδνη!! "
" οο μα ναι φυσικά η Άρια!! "
Λέει, εγώ αμέσως εκνευρίζομαι στο άκουσμα του υποκοριστικου δεν μου αρέσει καθόλου να με φωνάζουν έτσι αλλά αυτός πάντα ήθελε να μου σπάσει τα νεύρα μα καλά τέσσερα χρόνια τώρα δεν ωριμασε καθόλου;; Η Λίζα μάλλον κατάλαβε τον εκνευρισμό μου γι αυτό άλλαξε κουβέντα
" Μόνος σου είσαι εδώ; " τον Ρωτάει
" όχι δύο φίλους μου.. ΠΑΙΔΙΆ ΕΛΑΤΕ ΛΊΓΟ!! " λέει εκείνος και δύο παιδιά ένα αγόρι και ένα κορίτσι
" Γειά σας Αριάδνη χάρηκα!! Ααα και αυτή είναι η Λίζα!! " λέω χαρωπά αφού γνώρισα δύο καινούργια παιδιά και πάντα έτσι είμαι χαρούμενος άνθρωπος
"Άκης!! " λέει το αγόρι
" Βαλια!! " λέει και το κορίτσι
Ήμουν έτοιμη κάτι να πω αλλά η Αριστέα με διέκοψε
" ποοο πολύ ωραίες είστε εσείς φεύγετε και με άλλα αφήνετε μόνη μου!! " λέει νευριασμενα, δεν έχω καθόλου την όρεξη της πραγματικά
" ναι οκ ότι πεις συστησου τώρα στα παιδιά!! " λέω
" ααα συγγνώμη δεν σας είδα Αριστέα χάρηκα!! " λέει εκείνη
" Νίκος! " " Άκης " " Βαλια " λένε και οι τρεις μαζί!!

Πρώτη φορά που γράφω συγγνώμη!! Ελπίζω να σας αρέσει.. Από πάνω έχω τον Άκη και τον Νίκο ( Άκης αριστερά Cameron Dallas, Νίκος δεξιά Sean o'donnel)
Βάσω!!