BİR DAMLA GÖZYAŞI

21:ACI GERÇEK

Yalan mecburi değil tercihtir. Hata değil
ihanettir.

( Bölüm şarkıları)

Kurtar beni: Cem Adrian
Senden güzeli mi var: Emre Fel

****

Uyandığımda yanımda Çağan yoktu, eğitime gideceğini söylemişti. Aklıma dün Mazharın bana attığı mesaj geldi acaba ne istiyordu benden yine mesaj yazmışmı diye telefona baktım ama onundan değil Çağandan mesaj gelmişti Gülümseyerek mesaj kısmına girdim.

ÇAĞAN: Tahminen ne zaman uyanırsın sevgilim, baya uykucu çıktın.

Uykucu biriydim kabul ama buraya geldiğimden beri bu biraz azalmıştı bugüne kadar, bugün gayet iyi uyumuştum. Uykuyu seviyordum insanın zihnini boşaltıyor kısa bir süre de olsa herşeyi unutturuyordu. Saate baktığımda 10 buçuktu. Çağan'ı hızla " Evim" diye kaydettim.

BEN: Uyku bir kültürdür, sen seversin sevmezsin beni ilgilendirmez ben uyku kadınıyım.

Yazdığıma kendim kahkaha attım, yatak başlığına sırtımı dayadım. Beklediğim cevap gecikmeden gelmişti merakla açtım.

EVİM: ?

Göz devirdim. Neden şaşırmamıştım acaba.

BEN: Sosyal medyadan haberin var mı senin o elindeki telefon ne için?

EVİM: Seninle konuşmak için. Sosyal Medya?

BEN: Sadece konuşmak için mi Çağan?

EVİM: Neden? sen arada yemeyi de mi tercih ediyorsun. Ayrıca Çağan değil!!!

BEN: Ha ha ha Çağan bey espri yaptı.

İnadına yine ismini yazmıştım.

EVİM: Espri yapmadım SEVGİLİM.

Büyük harflerle yazmasına kahkaha attım.

BEN: Uyandım ben, ne zaman geliyorsun Çağan. Çağan mı diyim yoksa sen gerçek ismini söylemek istermisin Alp.

İlk defa onunla bu kadar şakalaşıyordum ve bu çok hoşuma gitmişti. Şuan yüzünün aldığı hali görmek için herşeyi yapardım.

EVİM: Çok uyumak başına vurdu herhalde SEVGİLİM. Saçmalamasan mı artık.

Yazdığımla sinir küpü olduğuna emindim ama kanıtlayamazdım. Hala üzerine basa basa Sevgilim demesi ise beni ayrı güldürüyordu.

BEN: Ben saçmalıyorum yani öyle mi Çağan.

Trip attığımı sanıyordu ama ben eğleniyordum. Cevap yazmasını beklerken ekranda EVİM yazısını görmemle elim ayağım birbirine dolaştı. Açmasa mıydım acaba diye düşünsen pat diye açtım, açmamla hayran olduğum o gür sesini duydum.

" Neden inatla Çağan diyorsun kızım, benim sınavım mısın sabah sabah insanı deli ediyorsun. Yazdıklarından da bir bok anlamadım zaten, uyku kültürmüş, gerçek ismim Alp'miş falan ne bunlar?" sinirle sıraladığı şeylere gülmemek için dudaklarımı dişledim. Mesajlaşırken istediğimi rahatça diyordum ama konuşurken nedense dilim lal oluyordu.

" Sana da günaydın sevgilim, nasılsın ne zaman geliyorsun?" sanki hiçbir şey olmamış gibi davranmıştım, derin bir nefes seni geldi muhtemelen sabır çekiyordu.

" SABIR SABIR!" sesi oldukça yüksek çıkmıştı. "Geliyorum birazdan " diye de ekledi.

" Tamam sevgilim" telefonda dıt dıt sesi duymamla şokla kulağımdan çektim. İnsan bir cevap verir ya en bu acele. Sanki hiç kızdarmamış gibi davranıyordum. Aklıma gelenle sinsi bir gülümseme takındım