*Unicode*
"အဖိုးဘိုလေးကျနေရောချာတိတ်ရာ"
"အဲ့တော့..ကိုကိုကမချစ်ဘူးပေါ့"
"ချစ်တာပေါ့ချာတိတ်ရဲ့"
"Goodbye kiss"
"*ပြွတ်စ်*"
ဂျောင်ကုကသူနှုတ်ခမ်းကိုထိရုံလေးသာလာနမ်းလေရဲ့။ သူကတော့ ဂျောင်ကုခေါင်းလေးကိုကိူင်ကာ ခံတွင်းထဲထိ လျှာကိုရစ်ပတ်ဆော့ကလေးနေလိုက်လေရဲ့
"ဟာ..ဘာလို့အကြမ်းကြီးနမ်းတာလဲ"
"ဟဟ..နောက်ဆိုအဲ့လိုပေး ထိရုံလေးမပေးနဲ့"
"လူဆိုးကောင် !"
"ဗျာ"
"ပြန်တော့"
"ကိုကိုအရင်ဝင် ပီးမှမောင်ပြန်မယ်"
"အင်း တာ့တာ"
တာ့တာပြကာ အိမ်ထဲဝင်သွားတဲ့ဂျောင်ကု။ဂျောင်ကုအိမ်ထဲဝင်သွားတာအတော်ကြာတော့မှ ထယ်ယောင်းပြန်လာလိုက်သည်။
အိမ်မရောက်ခင်လမ်းတစ်ဝက်လောက်ရောက်တော့ သူကားကိုတားလာတဲ့လူတစ်စု။ ကြည့်ရတာ လူရမ်းကားတွေဖြစ်ပုံရမည်။ သူလဲကားထဲမှထွက်ပီး လူတစ်စုဘက်ကို မျက်ခုံးတစ်ချက်ပင့်ကာကြည့်လိုက်လေရဲ့
"ဟျောင့်..မင်းမှာပါလာသမျှအကုန်ထုတ်စမ်း"
"ဘာမှတော့မပါလာဘူး ဒါမဲ့ကိုကိုအချစ်တွေတော့ပါလာတယ်"
"ဟမ် ?"
"ဟက် !သတ္တိရှိရင်အဖွဲ့ထဲကတစ်ကောင်ထွက်လာလေ ငါနဲ့ချတာပေါ့ "
ထယ်ယောင်းစကားအဆုံး ခေါင်းဆောင်လို့ထင်ရတဲ့သူတစ်ယောက် ထွက်လာသည်။
"ဟျောင့် !စကားကြောရှည်မနေနဲ့ ပါလာတာတွေအကုန်ပေးခဲ့ ဒီမှာတွေ့လား ဓား !ထိူးသတ်လိုက်မယ်"
"ဟား !အဲ့တာမျိုုးကြောက်တဲ့ထိ ကင်မ်ထယ်ယောင်းမပါဘူးကွ ပါလာသမျှထုတ်စမ်း ? ပါလာတာကိုကိုအချစ်တွေဘဲရှိတယ်လို့ ပြောနေတာ စောက်နားတွေကကန်းနေတယ်ဟုတ်လား "
"ကျစ် !အရမ်းလေကျယ်တာဘဲကွာ"
ဟိုဘက်ကလာတဲ့လက်သီးကိုထယ်ယောင်းရှောင်လိုက်ပီး လက်ကိုလိမ်ချိုးလိုက်တော့ အသံကျယ်ကြီးနဲ့ထအော်လေးသည်
YOU ARE READING
Bad Boy(ရပ်နား!!)
Fanfictionဤficသည်စာရေးသူ၏စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်သည် ဤficသည္စာေရးသူ၏စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္သည္
