Chapter 43

1.8K 273 13
                                    

Chapter 43

ကျိုးကျွမ်က တစ်ခုခုမှားနေပြီဖြစ်ကြောင်းကို ဖြည်းဖြည်းချင်း နားလည်သွားသည်။ သူမက စိုးရိမ်စွာဖြင့် မေးလိုက်သည်။

“မင်ကျန်း ဘာဖြစ်တာလဲ”

ယင်းမင်ကျန်းက သူမကိုကြည့်နေပြီး သူ့ခန္ဓာကိုယ်များက တုန်ယင်နေသည်။ သူ့ခံစားချက်များက စက္ကန့်တိုင်းတွင် တဖြည်းဖြည်း အောက်သို့ ထိုးဆင်းနေသည်။

“ကျွန်တော် နားမလည်တော့ဘူး ကျွန်တော့်ကိုမချစ်ဘူးဆိုရင်လည်း ဒီတိုင်းပဲ ပေးသေလိုက်လို့မရဘူးလား ဒီတိုင်း ယင်ချန်းနဲ့ပဲ နေလို့မရဘူးလား ဘာလို့ ကျွန်တော့်ကိုပါ အတူခေါ်လာရတာလဲ”

သူ့ခန္ဓာကိုယ်ထဲက ခံစားချက်များက တလိပ်လိပ်တက်လာပြီး အရှိန်ယူ အစပျိုးနေသည်။

ကျိုးကျွမ်က လေမှုတ်ထုတ်လိုက်သည်။

“ဟူး ဒီကလေးတော့… ဘာလို့ စကားပြောတိုင်း ဒီလောက်ရိုင်းလာရတာလဲ”

“ရိုင်းလာတယ် ဟုတ်လား”

ယင်းမင်ကျန်းက ခေါင်းကို ငဲ့စောင်းလိုက်သည်။ သူက သူစိမ်းနှင့် စကားပြောနေရသလို ခံစားနေရသည်။

“ကျွန်တော်ပြောတာက ရိုင်းသွားတာလား”

“ငါက မင်းအမေပါ ငါ့ကို ဒီလို ပြန်ပြီး မေးခွန်းမထုတ်နဲ့”

ကျိုးကျွမ်က ပြန်တိုက်ခိုက်တော့သည်။

“ဒါပေမယ့် ကျွန်တော့်ကိုမှ မချစ်တာ”

“ဒါပေါ့ ချစ်တာပေါ့”

ကျိုးကျွမ်က စိတ်ချလက်ချရှိစေရန် အလျင်အမြန်ပြောလိုက်သည်။

“အဓိပ္ပာယ်မရှိတာတွေ လျှောက်မတွေးပါနဲ့”

ယင်းမင်ကျန်းက ခေါင်းခါလိုက်သည်။

“ကျွန်တော့်ကို မချစ်ဘူးဆိုတာ သိပြီးသားပါ ကျွန်တော်ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ဒီတစ်လျှောက်လုံးလိမ်နေခဲ့မိတာ”

ကျိုးကျွမ်က သူ့ခံစားချက်အခြေအနေက မူမမှန်တော့ကြောင်းကို သိလိုက်သည်။

သူမက ခေါ်လိုက်သည်။ “မင်ကျန်း…”

ဒီရေက ကျောက်ထရံကို ထိပါးလာချိန်တွင် ကြီးမားသည့် ပြိုလဲမှုက အတူတွဲလျက်လိုက်ပါလာ၏။

[COMPLETED]သနားစရာဗီလိန်လေးကို ကယ်တင်ခြင်း (ဘာသာပြန်)Where stories live. Discover now