Fifth High: Mission

Prologue

*Boogsh*Bang*Boom* wala akong ibang marinig kundi putok ng baril at mga pagsabog, marami ring kumakalansing na katana at nagliliparang kunai.

"Fuck." Asik ko nang muntik na kong tamaan ng lumilapad na drum. We are caught off guard, we didn't expect that this fuckers will attack. Sabi ng leader ng techno department walang aatake samin at safe ang buong CIA premises. But seems like they're wrong nung nakaraan ko pa ito napapansin kada lakad at trabahong ginagawa namin ay failed dahil may pagkakataon na sumusulpot ang mga kalaban o di kaya'y nakatakas na.

I hate it because this is the first time that our department got this huge loss, kami ang palaging nangunguna sa lahat ng department dahil kami ang may pangmalawakang field na kinahaharap.

Kaya hindi ako naniniwala na nagkataon lang ito, dahil tangina halata namang hindi. There's a traitor, and I'll make sure that the person whose behind it will suffer big time.

At dahil sa sobrang pag-iisip ko nawala ako sa focus at huli na nang mapansing may rumaragasang kunai papunta sakin, kaya't nadaplisan ako nito sa pisnge.

"Shit! Papatayin ko talaga kung sinong bumato nun." Hinanap ng mata ko ang may gawa at hayun isang baboy na may ngiting aso, tangina half breed ka dude baboy na aso pa.

Tinignan ko siya ng walang gana at sinugod, inasahan kona na mag lalabas siya ng baril kaya bago niya pa ito makalabit ay yumuko ako at sinipa ang kaniyang binti, bumagsak siya at hindi makatayo that's why I get it as a chance to kill him, hinugot ko ang dalawang katanang na sa likod ko at hiniwa siya sa dibdib, nang makita kong hindi na siya humihinga ay umalis na ako.

That moment when he can't move when I kick his legs, it's because of a poison that is on a knife under my shoes. Ang patalim na ito ay maliit lang but it bears a poison that can paralyze who ever made a contact with the knife.

Itinuloy ko lang ang pakikipaglaban at dahil nga wala na kong baril at katana na lang ang gamit ko ay nangangawit na ang mga kamay ko. Hanggang sa tumigil na ang lahat ng pagsabog, putukan, kalansing, at nag liliparang kunai, it means tapos na. When I look around there is only one thing that I can say "chaos".

Biglang tumunog ang earpiece na suot ko. "Hell we need you here."  Sambit ng iginagalang kong tao. "Where specifically?" Tanong ko naman. "In the office." Nag madali na ako dahil garalgal ang boses niya, he's not like that, kung kayat binundol ako ng kaba.

"Shit I need to calm down."...........

‡

Nang makarating na ako kung na saan sila ay kitang kita ko ang dugong nagkalat at ang hagulgol ni Cloud ay dinig na dinig sa bawat sulok ng silid. Lumapit ako ng dahan-dahan at nang makita ang katawang nakahandusay at punong-puno ng dugo, hindi ko narin napigilan ang lumuha.

"Will is dead." Mahinang sambit ni Aqua, bigla nalang tumayo si Cloud, lumapit sakin at sa balikat ko ipinagpatuloy ang pag-iyak. Will is the leader of our techno as what I've said earlier. Siya ang best friend namin ni Cloud, ako at si Cloud ay babae and he's like an older brother for us.

Inilibot kong muli ang aking paningin at napansin kong kulang sila. "Where's Heaven?" Tanging pag iwas lamang ng tingin ang naisagot nila habang tumigil naman si Cloud sa pag-iyak. Dahan-dahan kong inalis si Cloud sa pagkakayakap sa akin at lumapit sa taong kausap ko kanina at tinanong. "Where's Heaven?" Matagal bago siya sumagot, ngunit ang sinabi niya ang naging dahilan kung bakit ako pasalampak na napaupo habang nanlulumo.

"Kinuha nila si Heaven." Ngayon mas naintindihan ko na kung bakit garalgal ang boses niya, kinuha lang naman ang ikatlong anak niya, ang lalaking matagal ko nang gusto ngunit di ko kailan man ginawang umamin tungkol sa nararamdaman ko.

"Now this is good." Parang timang kong sambit."My best friend died and the man that I love got abduct." Wow, just wow tangina nila subukan lang nilang galawin ni katiting kay Heaven, hindi ako mag dadalawang isip na ipaintindi sa kanila kung bakit 'Hell' ang codename ko.

Napakatibay, hindi ko pa nga sila napapatawad sa kasalanang ginawa nila samin ng pamilya ko noon, pero heto sila at gumagawa nanaman ng kasalanan ngayon.

Tumayo ako ng mabagal at nag lakad na para lumabas, ngunit bago ko maitapak ang paa palabas ng pinto ay nag salita pa muna ako.

"Be ready, specially you emperor, dahil kung hindi tayo kikilos walang mangyayari. We're going to rebuild the institution, give justice for the members who died, and we will bring back Heaven."