Yarım Kayıp

GİRİŞ

"Kızım hadi uyan, kahvaltı hazır." her gün bu ses ile uyanıyordum."Hemen geliyorum baba." diyerek babama yanıt verdim. Aslında uyanık olmama rağmen yatakta uzanıyor elimdeki annemin ölmeden önceki fotoğraflarından bir tanesini okşuyordum.

Hızla yataktan kalkıp, pijamalarımı değiştirdim. Odamdan çıkıp merdivenlerden aşağıya indim.

"Günaydın." , "Günaydın baba." hemen masaya oturup kahvaltımı yapmaya başladım. Babama baktığımda ise gülerek konuşmaya başladı.

"Bugün lisenin ilk günü olacak, nasıl hissediyorsun bakalım?" "Nasıl hissedebilirimki ?" babamın yüzündeki gülümseme düşünce devam ettim."İyi hissediyorum, merak etme." diyerek yanıt verdim. Babamı hiç üzmek istemiyordum çünkü o hep benim iyiliğimi istiyor, ben de onun.
Dikkatlice saate baktım. Saat dokuza on dakika vardı. "Ama şuan hemen gidip hazırlanmalıyım yoksa geç kalacağım!" Hemen ağzıma bir şeyler tıkıp, babamın yanağından öptükten sonra odama koştum. Babam ise arkamdan sesleniyordu "Hilal ama hiç olmuyor böyle. Gel otur doğru düzgün bir şeyler ye." "Sağol babacım ama tokum ben." Gardolabımın kapağını açtım. Yaz tatili yeni bittiği için havalar hâlâ çok sıcaktı. Bu yüzden üstüme kolsuz bebek mavisi bir üst, altıma da kısa, mavi ve yırtmaçlı bir kot şort giydim. Daha sonra çantama yönelip bir krem, bir toka bir de telefonumu koyup kapıya yöneldim. Saate baktım, saat tam dokuzdu.

"Baba, ben çıkıyorum. Servis gelmiş!" kapıyı kapatıp ayakkabılarımı giydikten sonra servise koştum.

"Günaydın","Günaydın Hilal" hostes ablaya tebessüm ettim ve gidip servisin arka taraflarından bir yere oturdum. Aslında bugün lisenin ilk günü olduğu için biraz da olsa heyecanlıydım.