"Karya'nın babası olayım. Evlen benimle."
"Pardon? Daha bir saat önce tanıştık biz farkında mısın?"
|mpreg|
|Aşk yeniden temalı|
|changlix, minsung, seungın|
Bölüm atmayalı uzun zaman olduğundan unutmuş olabilirsiniz. İsterseniz önceki bölümü yeniden okuyup bundan devam edebilirsiniz <3
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~•~•~•~
"Chan burası..." Hyunjin arabadan indiği gibi manzaraya aşık olmuş bir şekilde etrafta gözlerini gezdirdi. "Çok güzel."
"Beğendin mi?"
"Bayıldım." Hyunjin gülümseyerek chana döndüğünde chanın zaten kendisine baktığını fark edince gülümsemesi istemsizce daha da büyüdü. "Nereden buldun burayı?"
Omuz silkti chan. "Bizim."
Hyunjinin gözleri büyümüş bir şekilde kollarını açtı. Denizin ayaklarınızın altında olduğu sıra sıra oldukça şatafatlı bungalov evleri gösterdi Hyunjin. "Tüm burası size mi ait?"
"Daha doğrusu bana ait. Benim fikrimdi babamda yaptırdı."
Hyunjin, chanın zenginlik seviyesine her seferinde daha da şaşırıyordu. Ağzı açık kalmıştı bu zenginlik karşısında. "Buranın geliri çoktur."
"Öyle evet. Neyse hadi bizim evimize gidelim. Sen bavulu al ben karyayı alayım." dedi chan uyuyan karyayı kucağına alarak. Hyunjin de bagajdan biri büyük biri küçük bavulları alarak chanın peşinden yürüdü.
Chan başta ona gelip birkaç günde yaşadıkları kargaşanın stresinden uzaklaşıp tatile çıkarak dinlenmek istediğini söylediğinde pek sıcak bakmamıştı ama şuan iyi ki gelmişim diyordu. Buraya adım attığı anda huzur bulmuştu.
Kendi evlerine vardıklarında chanın yola çıkmadan verdiği talimatın üzerine temizlenmiş odalarına geçerek karyayı yatağa bırakmıştı chan. Telefonu çalınca hemen sessize alarak açtı ve karya uyanmasın diye fısıldayarak konuşmaya başladı.
"Efendim changbin baba."
"Ulaştınız mı gideceğiniz yere."
"Evet, şimdi geldik eve."
"İyi, güzel."
İç çekti chan. Hyunjin evi geziyor olduğundan yanında değildi bu yüzden rahatça konuşabilirdi. "Changbin baba bu benim hiç içime sinmiyor. Hyunjinin babası o. Hyunjin bunu bilmeli."
"Chan. Sen bu işe karışma. Hyunjini buradan uzak tut yeter."
"Ama changbin baba, Hyunjin bunu sonradan öğrenirse hem sana hem de bana çok kızar."
"Öğrenmeyecek. Hadi kapattım ben."
Yüzüne kapanan telefonla ofladı chan. Ne kadar ısrar etse de changbin, hyunjine babasını geldiğini söylememekte kararlıydı. Karyayı son bir kez kontrol edip odadan çıkarak hyunjinin yanına gitti chan.
