Mayda Demir
"Efsun? Yazel?"
Dış kapıdan babamın sesini duymakta zorluk çekerken elimdeki büyük kap ve çırpıcı ile kapıya doğru ilerledim. Mutfaktan çıkarken çoktan kapıya varmıştım. Gelen kişileri babamın iri bedeni yüzünden görmüyordum ve bu meraklanmama sebep olmuştu.
"Kim gelmiş baba?"
Başımı yana eğerken gördüğüm kişiler ile yutkundum. Annem ve teyzem, sonunda gelmişlerdi. Ellerindeki bavullarla bana ve babama gülümsüyorlardı. Babam kenara çekilirken şaşkınca onlara bakıyordum.
"H-hoş geldiniz." dedim gergince.
"Hoş bulduk kızım." dedi içeriye girerken annem.
"Hoş bulduk Mayda."
Teyzemde içeri geçerken annemin peşinden ikisi de oturma odasına geçtiler. Babam da onlara eşlik ederken kapıyı ayağımla kapatıp mutfağa geri geçtim ve elimdeki kek harcını kek kalıbına aktarıp onu da fırına yolladım. Ellerimi yıkayıp içeriye geçerken annem ayağa kalkıp bana sarıldı. Ona karşılık verirken ayrıldığımızda teyzem ayağa kalmıştı. Bana dolu gözleriyle bakarken yaklaşamıyor gibiydi.
"Ekrandaki gördüğüm kızdan çok daha güzelsin Mayda." dedi kısık bir ses tonuyla.
Bana yaklaşmaya çekindiğini fark ederken ona doğru bir kaç adım attım ve bedenini kendime çekip sıkıca sarıldım. Bu kadın, bana benzemesinin yanında aynı da ben gibi kokuyordu! Bana sıkıca sarılırken uzun bir süre ayrılmadık birbirimizden.
"Hoş geldin, teyze."
"Hoş bulduk Mayda."
Ondan ayrılırken koltuğa oturdum. Şimdi bir yanımda annem diğer yanımda teyzem vardı. Babam da karşı koltukta oturmuş gülümseyerek bizi izliyordu.
"Erken geldiniz."
"Sürpriz yapmak istedik."
Başımı sallarken gerginlikle yutkundum.
"Bir sakıncası yoksa bir kaç hafta burada kalmak istiyoruz Yavuz. Hem Mayda ile vakit geçirmek için sabırsızlanıyorum."
Teyzem heyecanla konuşurken gülümsemekle yetindim sadece. Bana karşı olan heyecanını ve tanıma merakını çoktan hissetmiştim.
"Bir sakıncası yok, istediğiniz kadar kalabilirsiniz." dedi babam ve ayağa kalkıp odadan çıktı.
"Özlemişim."
Annem yorgun sesiyle konuşurken kaşlarımı kaldırdım istemsizce.
"Kimi özledin anne?"
"Seni ve babanı." demesiyle gözlerim irileşti.
Babam da seni özlüyor anne. Sadece içinde bana yaptıklarını affedemiyor.
"Barışırsınız umarım." dedim sadece.
Onların arasındaki sorun beni de alakadar ederdi ama müdahale edemezdim.
"Nasılsın peki balım, Şırnak nasıldı?"
Şırnak beni çok yordu be teyzem.
"Güzeldi." diyerek kısa kestim.
Annem bir anda bir şeyleri hatırlamış gibi heyecanlandı ve ellerimi tuttu.
"Abin bana bir şeyler söylemişti aylar önce, sana da sormak istedim yine de."
NE! ABİM Mİ?
"Timindeki Atay Han mıdır nedir, onunla bir şeyler olmuş sanırım. Ama uzun zaman önce demişti, hâlâ devam ediyor musunuz?"
ŞİMDİ OKUDUĞUN
GADASINI ALDIĞIM
General Fiction-TAMAMLANDI- "Göğsünün altındaki ufacık ve yorgun yüreğin beni hiç mi sevemez gadasını aldığım?" - Yüzbaşı Atay Han Bozkurt ve kalp hastası Mayda Demir'in hikayesidir.
