to my love

¹

Selamlarrr, ben Hyunjin. Hwang Hyunjin.

Bugün benim için gerçekten de ilginç bir gün, neden mi??

Çünkü dolabımda her zaman defter köşelerinden yırtılıp kurşun kalem ile çivi yazısı kullanılarak yazılan sapık sapık aşk itirafları yerine, özenle hazırlanmış ve oldukça güzel kokan, yazısı sanki dijitalmiş gibi özenle yazılan bir mektup var.

Üstünde de to my love yazıyor.

Şaşkın bakışlarım eşliğinde mektubu güzelce açtım ve içinde yazanı okumaya başladım.

'Merhaba, Hyunjinnie. Ben senden uzun zamandır hoşlanıyorum, hatta hoşlanmayı geçtim aşığım. Sana aşığım Hyunjin. Bu mektubu yazma nedenim ise çok farklı...
Ben, artık gözlerimi açık tutacak enerjiyi kendimde bulamıyorum. Eskiden göz göze geldiğimizde bile yaşam enerjisi ile dolup taşarken; şimdi o saniyelik bakışların bana yetmiyor. Bundan rahatsız olur musun bilmem ama ben bu dünyadan silinene kadar, yani 18. yaş günüme kadar, sana bu mektupları yazmaya devam edeceğim ve her seferinde sağ alt köşede bir ipucu bırakacağım.
Tek dilediğim ben bu dünyadan silinene kadar beni bulamamam, ne komik olurdu değil mi? Beni bulup herkes içinde aşağılaman en büyük kabusum. Ama bunu göze alarak yazıyorum çünkü senin bunu yapacak kadar kötü kalpli biri olmadığını biliyorum. Neyse, kendine hiç dikkat etmiyorsun Hyunjin! Kahvaltı yapmadan onca saat durman beni bile yoruyor. Bu yüzden bu onigiriyi sana bıraktım. Afiyet olsun, mutlaka ye! Seni seviyorum♡'

"Ben erkeğim ve işte sana ilk harf
"F"

Doğruyu söylemek gerekirse, bu mektup çok tatlı fakat benden hoşlanan birisinin bu şekilde intihar etmesine göz yumamam?

Ne olursa olsun, bu intihar olayı bir oyun bile olsa o kişiyi bulacaktım, ilk ipucum beni oldukça zorlayacaktı ama. Çünkü benim sınıfım da dahil okulda adı F ile başlayan oldukça fazla öğrenci vardı, ve ben çoğunu tanımıyordum. Oysaki okuldaki çoğu kişi ile en az bir kere konuşmuşluğum vardır. Fakat yine de bu kişi hakkında gerçekten hiç bir düşüncem yoktu.

-2. Gün-

Okula, belki onu görürüm diye uçarak erken gelmiştim ama yok, hiç bir yerde yoktu. Onun burda olmadığını nasıl mı biliyorum? Okulda kimse yoktu da ondan.

Dolabını heyecanla açıp içindeki mektubu hızla elime aldım. Yine çok güzel kokuyordu. Acaba bu günün ipucusu neydi?

Umarım işime yarayacak birşey olur.

Mektubu hızla açıp okumaya başladım.

'Günaydın Hyunjinnie! Bugün sana pek yazacak birşeyim yok, ama ipucu için bu mektuplar gerekli, yoksa beni asla bulamayacağın belli. Beni görmek için ne kadar erken gelirsen gel, beni göremeyeceksin, her zaman ki gibi. Bugünlük sana zor zamanlarımda aklıma gelip beni hayata bağladığını için teşekkür edip sana ipucunu vereceğim!!! İşte ipucun!'

"X"

'not: bu harfleri aklında tutsan iyi olur çünkü hepsini karışık vereceğim!!'

X? X... Uhm, adında X olmayan onlarca kişi vardı ve şu an aklımda sadece tek bir kişi var. Fakat aklımda olan kişinin de bir sevgilisi olduğu için onu bir kenara ayıracağım. Mektuba o kadar dalmışım ki yanıma doğru yaklaşan ve bana seslenen müdürü duymamıştım.