"Siktir! Bu da ne?"
"Boş ver..."
Sinirle dişlerini sıktı Felix karşısındaki bedene bakarken.
"Boş ver mi? Herifler yüzünü sikmiş resmen!"
Chan Felixin bağırmasıyla endişeyle etrafına baktı.
"Bir az sessiz ol. İnsanlar bize bakıyor."
Sinirle elini mavi saçlarına geçirdi ve geriye doğru taradı sertce. Sakinleşmeye çalışıyordu. Arkadaşı zaten pek iyi durumda değilken daha fazla üstüne gitmek istemiyordu.
"Tanrım! Sana inanamıyorum. Nasıl bu kadar aptal ola bilirsinki!?"
"Felix, sessiz ol lütfen."
"Peki, peki. Ama! Cidden neden yaptınki!?"
"Bilmiyorum. Sadece, sadece o an öyle gelişti."
"Bu cidden saçmalık!"
"Üzgünüm"
Chanın daha da üzüldüğünü fark ederek derin bir nefes aldı Felix. Ortamı daha da germesine gerek yoktu.
"Nasıl oldu?"
"Partiden kaçarken adamlar yakaladılar. Parti sahipleri..."
"Cidden siktir! Boku yediğinin farkında mısın?"
Chan çaresizce bacaklarını kendine çekti.
"Farkındaylm. Artık cidden yoruldum bu kovalamacadan"
Felix Chanın titreyen sesini fark ettiği an yanına oturdu ve elini sırtına koyarak patpatladı.
"Tamam. Buluruz bir yolunu."
"Nasıl?"
"Bilmiyorum ama buluruz işte."
"Sanmıyorum"
"Fakirin ekmeği umuttur hadi kalk okula gidelim"
Dedi kıkırdayarak ve elini siyah saçlıya uzattı kalkması için. Chan elini tutarken gülümsemiş ve kalkmıştı.
"Bu arada Hyunjini kendine aşık etme işi nasıl gidiyor?"
"Harika! Benden kesinlikle etkilenmeye başladı. Hem kafasını karıştırmaya başladığımı hissediyorum."
Morali tamamen yükselirken neşeyle söyledi mavi saçlı bunları. Chan burukca gülümsedi ve çocuğu dinlemeye devam etdi.
"O cidden... Çok farklı. Yani, nasıl anlatsam ki? Masum ama yeri geldiğinde de çok sinsi biri oluyor. Bir az şapşal biri hatta ama yinede isterse dünyanın en kurnaz insanına dönüşür. Onda her şeyi bula bilirmişim gibi hissediyorum. Tamamen farklı insanların özelliklerin hepsi onda toplanmış gibi. Sakinliği, utangaçlığı... Tanrım o cidden mükemmel!"
Chan buruk gülümsemesiyle sevdiği çocuğu anlatan gence baktı. Resmen gözleri parlıyordu. Kendisine baktığı gibi acıma, bıkma yada kızma gibi bir durum yoktu. Onu düşünmek bile mavilinin gözlerinde hayranlık belirmesine neden oluyordu. Nolurduki o çocuğa baktığı gibi kendisine baksaydı. Ama tabi onuda anlıyordu. Kim severdiki onu? Her gün peşine farklı bir tefeci düşüyor,escort olarak gitdiği partilerden para çalarak kaçıyordu. Böyle hayatı olan birini kimse istemezdi. Güzel yada çirkin olması bile bir şeyi değişmezdi kalbi çirkindi bir kere onun.
"Ah bu arada! Hyunjin seninle tanışmak istiyor."
Şokla gözlerini büyütdü Chan. İşte bunu cidden beklemiyordu.
"Benimle mi?"
"Evet, ama işte utandığı için tanıştırmama da izin vermiyor."
"Anladım."
