'YENGİ' FİNAL OLDUKTAN SONRA DEVAM EDİLECEK
Abilerim/Gerçek aile kurgusudur.
Beni ülkemden uzak tutmalarının arkasındaki nedeni hiçbir zaman anlayamamıştım.
Ta ki yedi ay öncesine kadar.
Büyükannem ölüm döşeğindeyken öğrenmiştim koca bir yalanın baş...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Asır ALPAN
Dakikalardır arabanın koltuğunda gözlerimi kapatmış yaşadıklarımı düşünüyordum. Hastaneden çıktıktan sonra Kürşat Bey eve gideceğimizi söylemişti. Nasıl hissedeceğimi bilmiyordum. Ailem sandığım insanlar beni öyle bir karanlık kuyuya atmışlardı ki. Günlerdir yaşadıklarıma inanamıyordum. Sanki her şey bir kabustu. Uyanınca bitecek bir kabus...
Gözlerimi araladığımda karşımdaki Cihangir'le irkildim. Gözlerini dikmiş öylece bana bakıyordu. Kabus değilmiş Perla.
Gerçi Cihangir bizin en büyük kabusumuz.
Gözlerindeki öfkenin biraz da olsa kırıldığını görüyordum ama bakışları hala sertti.
Lüks minibüs aşinası olduğum demir kapıdan içeriye girdiğinde gözlerimi cama çevirmiş görebildiğim kadarıyla geniş bahçeyi inceliyordum. Yüksek duvarlarla çevrili bu araziyi dışarıdan görmek imkansızdı.
Araba büyük evin önünde durduğunda Kürşat Bey'in ardından araçtan indim. Yabancı gözlerle etrafımı incelerken tedirginliğim dışarıdan belli oluyor olacak ki Kürşat Bey ani bir hamleyle elimi iri avucuna hapsetmişti.
Bu hareketiyle kalbim maraton koşmuşçasına çarpmaya başlarken o çoktan eve doğru ilerlemeye başlamıştı. Ben de hemen arkasından onun yönlendirmesiyle ilerliyordum.
Kürşat Bey zili çaldığında birazdan karşı karşıya kalacağım durumla yüzleşmeye hazır olmadığımın farkındaydım. Aklıma gelenlerle sıkıntılı bir nefes verdim. Kürşat Bey'le arabada çok fazla konuşmamıştık ama bana dört tane abim olduğumu söylemişti. Dört tane Cihangir...
